અબોલડા – જગદીશ જોષી
તેર વરસના અબોલડા ને બાર વરસની પ્રીત !
આ તે કેવી રીત, સજનવા ! આ તે કેવી રીત ?
પગમાં ઊગ્યાં વંન અને આંખોમાં સૂકો દરિયો
ગઢના ઝૂક્યા ઝરૂખડાને ખૂંચે છે કાંકરિયો ;
ભવ આ ભાંગી રાત બની ગઈ દિવસ થકી વંચિત :
તેર વરસના અબોલડા ને બાર વરસની પ્રીત.
નહીં વરસેલા મેઘ ને એના પડછાયા ગૂંગળાય ;
બંધ હોઠની વાત ક્યારની વીજ થઈ અમળાય ;
ખડકી આગળ ખીણ ધૂંધળી, રણમાં ૨ડે પછીત :
તેર વરસના અબોલડા ને બાર વરસની પ્રીત.
– જગદીશ જોષી
પ્રેમની આ જ તકલીફ છે. જેટલો પ્રેમ ગહેરો તેટલી અપેક્ષા વધે ! ભલેને ફિલોસોફી એમ કહેતી રહે કે પ્રેમમાં અપેક્ષાને સ્થાન નથી…. સાજન મનની વાત સમજતો નથી. મારે બોલીને કહેવી નથી, ભલેને યુગ વીતી જાય… લાગણી હશે તો સમજશે. ” નહીં વરસેલા મેઘ…” એ ન વહેલા આંસુ…ડૂમો જેમ નો તેમ રહી ગયો. વીજળીના ઝબકારાની જેમ વણકહી વાત બંધ હોઠે આવી આવીને ગાયબ થઈ જાય…. અંત શું ?? – એ વિચારીને થોડો પ્રેમ થાય છે ?? શેર યાદ આવી જાય –
મુદ્દતેં હો ગઈ હૈ ચૂપ રહતે
કોઈ સુનતા અગર તો કુછ કહેતે
pragnajuvyas said,
December 21, 2021 @ 10:12 AM
સ્વ જગદીશ જોષીનુ સુંદર ગીત
ખૂબ જ સુંદર શબ્દોની અભિવ્યક્તિ
યાદ આવે
અબોલડા-ન્હાનાલાલ
બાર બાર વર્ષના અબોલડા રે;
વ્હાલાંના બોલો બોલાયઃ
આજ વ્હાલાંના બોલો બોલાયઃ
ભાગ્યા અબોલડા રે.
બાર બાર વર્ષના અબોલડા રે;
વ્હાલાનાં ઝુલે ઝુલાયઃ
આજ વ્હાલાનાં ઝુલે ઝુલાયઃ
ભાગ્યા અબોલડા રે.
બાર બાર વર્ષના અબોલડા રે;
રસ કેરાં કુંકુમ ઘોળાયઃ
આજ રસ કેરાં કુંકુમ ઘોળાયઃ
ભાગ્યા અબોલડા રે.
બાર બાર વર્ષના અબોલડા રે;
આંખોમાં આંખો ઢોળાયઃ
આજ આંખોમાં આંખો ઢોળાયઃ
ભાગ્યા અબોલડા રે.
બાર બાર વર્ષના અબોલડા રે;
સ્નેહનાં ગીતો ગવાય
આજ સ્નેહનાં ગીતો ગવાય:
ભાગ્યા અબોલડા રે.
બાર બાર વર્ષના અબોલડા રે;
સ્નેહથી સ્નેહી પોષાયઃ
આજ સ્નેહથી સ્નેહી પોષાયઃ
ભાગ્યા અબોલડા રે.
બાર બાર વર્ષના અબોલડા રે;
લજ્જાના પડદા ચીરાયઃ
આજ લજ્જાના પડદા ચીરાયઃ
ભાગ્યા અબોલડા રે.
બાર બાર વર્ષના અબોલડા રે;
હૈયામાં હૈયાં સમાયઃ
આજ હૈયામાં હૈયાં સમાયઃ
ભાગ્યા અબોલડા રે.
——————-
અબોલડા / પ્રહલાદ પારેખ
ઉરે હતી વાત હજાર કે’વા,
કિન્તુ નહીં ઓષ્ઠ જરીય ઊઘડ્યા;
જલ્યા કર્યા અંતર સ્નેહદીવા,
ઉજાસ શાં હાસ્ય મુખે ન આવિયાં.
નિસર્ગલીલા તુજ સાથ જોવા
હૈયે હતા કોડ, – ન પાય ઊપડ્યા;
સૂરે મિલાવી તુજ સૂર, ગાવા
ઉરે ઊઠ્યાં ગીત; બધાં શમાવ્યાં.
મળી મળી નેન વળી જતાં ફરી
અકથ્ય શબ્દે વદી વાત ઉરની;
હૈયું મૂંગું ચાતક શું અધીર;
એ રાહ જોતું તુજ શબ્દબિન્દુની:
એવો અબોલા-દિન છે સ્મૃતિમાં,
– જે દી ચડ્યાં અંતર પૂર નેહનાં?
જયેન્દ્ર ઠાકર said,
December 23, 2021 @ 9:03 PM
વિરહની વેદનાથી આર્દ થયેલું દિલ હમેશાં કહેછે….
प्रीतम आन मिलो, प्रीतम आन मिलो
दुखिया जिया पुकारे, प्रीतम आन मिलो
प्रीतम आन मिलो
भीगी रात में पेड़ के नीचे, आँख-मिचोली खेल रचाया
भीगी रात में पेड़ के नीचे, आँख-मिचोली खेल रचाया
प्रीतम याद करो जब तुमने, प्रेम भरा इक गीत सुनाया
आन मिलो, प्रीतम आन मिलो, प्रीतम आन मिलो
प्रीतम आन मिलो, प्रीतम आन मिलो
प्रीतम आन मिलो