સ્નેહ ઓછો નથી કોઈનો પણ,
એક જણ કેમ ખાસ લાગે છે?
ગૌરાંગ ઠાકર

ઓણુકા વરસાદમાં – રમેશ પારેખ

ઓણુકા વરસાદમાં બે ચીજ કોરી કટ,
એક અમે પોતે ને બીજો તારો વટ!

નેવા નીચે ઓસરી, આંખો નીચે ગાલ,
નખથી નક્ષત્રો સુધી જળ આંબ્યું આ સાલ.

વાવાઝોડું હોય તો કરીએ બંધ કમાડ,
આ તો ઘરમાં પાડતું જળનું ટીપું ધાડ.

નખ ઉગ્યા અંધારને, ભીંતે ઉગી દાઢ
ઉપર મારે આંચકા અણિયાળો આષાઢ.

તારા વટને કચ્છની સૂડી સરખી ધાર,
અમે કમળની દાંડલી-કરીએ શું તકરાર?

મીરાં કહે કે સાંવરા, વાગે વીજળી બહુ,
બીજું શું શું થાય તે આવ, કાનમાં કહું.

– રમેશ પારેખ

આજે ર.પા.ની જન્મજયંતી નિમિત્તે એક મસ્ત મજાની રચના… છ દોહાઓની સિક્સર પણ કહી શકો એને.

4 Comments »

  1. pragnajuvyas said,

    November 27, 2021 @ 10:46 AM

    જન્મજયંતી નિમિત્તે સહૃદય શ્રધાંજલિ.
    રપાના ખૂબ સુંદર દુહા,

  2. જયેન્દ્ર ઠાકર said,

    November 28, 2021 @ 11:52 AM

    એક મસ્ત મજાની રચના..ખરે ખર!! વાંચતા જ મુખ પર સ્મિત આવી જાય.

  3. Dr Heena Yogesh Mehta said,

    November 28, 2021 @ 9:56 PM

    અતિ સુંદર, ભાવવિભોર શબ્દોમાં, સહજતાથી લખેલી કવિતા!!

  4. Anila Patel said,

    November 29, 2021 @ 1:43 AM

    અતિ સુંદર રચના.

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment