વાહન બરફના ચોસલા જેવા હશે કદાચ,
ગરમી પડે ને રોડનો ટ્રાફિક ઓગળે.
કુલદીપ કારિયા

(મુસીબત ટળી જાય) – કિરણસિંહ ચૌહાણ

હવે બસ ઝડપથી મુસીબત ટળી જાય,
કશુંક એવું કર, તારી દુનિયા બચી જાય.

ખુશી સાંપડે કાં ઉદાસી ગમી જાય,
ગમે તે રીતે બસ આ જીવન ટકી જાય.

અહીં ગમતાં લોકો નથી આવી શકતાં,
તું કોયલને કહેને કે ટહુકો કરી જાય!

નથી કોઈ જીવાણુંને માટે છાતી,
ચહું, એને કાઢીને ત્યાં તું વસી જાય.

હવે લઈ લે તારું આ ઝીણું રમકડું,
એ પહેલાં કે સૌ ભેટવાનું ભૂલી જાય!

– કિરણસિંહ ચૌહાણ

કોરોનાકાળમાં વાંચેલી ઉમદા રચનાઓમાંની શિરમોર… વાત તો વર્તમાન પરિસ્થિતિની જ છે પણ કોઈપણ સામયિક રચના સમયને અતિક્રમી શકે ત્યારે એ કવિતા બને છે. કવિ એ કવિકર્મ કરી શક્યા છે એનો આનંદ…

2 Comments »

  1. kandlashubhcam said,

    April 16, 2021 @ 4:06 AM

    ખુબ સુન્દર રચના

  2. pragnajuvyas said,

    April 16, 2021 @ 10:39 AM

    વર્તમાન કોરોનાકાળમાં અનુભવાતી પરિસ્થિતિની સ રસ રચના
    હવે લઈ લે તારું આ ઝીણું રમકડું,
    એ પહેલાં કે સૌ ભેટવાનું ભૂલી જાય!
    વિશ્વભરની પ્રાર્થના

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment