રહ્યો નહીં – ભગવતીકુમાર શર્મા
કર્યો’તો ઉમ્રભર એ ઇન્તજાર પણ રહ્યો નહીં;
તું આવશે કદીક એ વિચાર પણ રહ્યો નહીં.
પ્રતીક્ષા વાંઝણી તો વાંઝણી યે આથમી ગઈ;
ઝરૂખા ઉમ્બરાનો આવકાર પણ રહ્યો નહીં.
જુદા જ કો’ વિકલ્પને કિનારે આવી લાંગર્યો,
સ્વીકાર જ્યાં હતો નહીં, નકાર પણ રહ્યો નહીં.
અચેત સૂર્ય વ્યોમમાં છે સ્તબ્ધ મ્લાન ને સ્થગિત;
ચઢાવ ખોટકાયો ને ઉતાર પણ રહ્યો નહીં.
છુપાવી જેની આડશે શકું હું મારા અશ્રુઓ,
સદાના ભેરુ જેવો અંધકાર પણ રહ્યો નહીં.
– ભગવતીકુમાર શર્મા
સ્વીકાર જ્યાં હતો નહીં, નકાર પણ રહ્યો નહીં……… – અદ્દભૂત !!
ગાલિબ યાદ આવી જાય –
आगे आती थी हाल-ए-दिल पे हँसी
अब किसी बात पर नहीं आती
નકરી શૂન્યતા-સ્તબ્ધતા !!
Dr Heena Mehta said,
February 9, 2021 @ 3:49 AM
ખૂબજ સુંદર રચના!
વિવેક said,
February 9, 2021 @ 7:16 AM
કેવી ઉમદા ગઝલ…
લગાલગાની રવાનીના કારણે રચના વધુ આસ્વાદ્ય થઈ છે.
pragnajuvyas said,
February 9, 2021 @ 9:25 AM
અદ્દભૂત ગઝલ
છુપાવી જેની આડશે શકું હું મારા અશ્રુઓ,
સદાના ભેરુ જેવો અંધકાર પણ રહ્યો નહીં.
વાહ
Dhaval Shah said,
February 9, 2021 @ 11:25 AM
નિતાન્ત શૂન્યતાની ઉમદા ગઝલ !
Maheshchandra Naik said,
February 9, 2021 @ 2:11 PM
ઉદાસીની સરસ ગઝલ,
સ્વિકાર જ્યાં હતો નહીં, નકાર પણ રહ્યો નહીં,
બધા જ શેર કાબિલે દાદ અને ઉદાસી થી ભરપુર…….