આંખે છવાયો કાયમી ‘આવ્યા નહીં’નો થાક!
પગને સતાવે છે હવે ‘ચાલ્યા નહીં’નો થાક!
-ડૉ.મનોજ જોશી ‘મન’

ક્યાંક અરીસે ફૂંક! – પ્રફુલ્લ પંડ્યા

ક્યાંક સપાટી કાગળની ને ક્યાંક અરીસે ફૂંક!
ટાપુ જેવા વિચારને જા દરિયા વચ્ચે મૂક!

ટાપુ જેવા તપ છે એના એની આંખમાં દવ
માણસ કોમળ હોય તો એનો સાંભળી લેવો રવ
સૌની સાથે હેમખેમ હોય સર કરવાની ટૂંક!
ક્યાંક સપાટી કાગળની ને ક્યાંક અરીસે ફૂંક!

તળ પહોંચ્યાની મજા અર્થમાં તળ પહોંચ્યાનું પાપ
આંખોમાં પાકયું અંધારું કેમ મૂકવો કાપ?
ક્યાં સપાટી ખટકાની ને ક્યાંક પ્રકાશી ચૂંક?
ક્યાંક સપાટી કાગળની ને ક્યાંક અરીસે ફૂંક!

– પ્રફુલ્લ પંડ્યા

હાલમાં આ કવિના બહુ જૂના કાવ્યસંગ્રહ ‘જીભ ઉપરનો ધ્વજ’માંથી પસાર થવાનું થયું. કવિની વય ત્રીસેકની હશે ત્યારે કવિલોક પ્રકાશને નવ્ય કવિ શ્રેણીના ભાગ રૂપે આ નાનકડો સંગ્રહ બહાર પાડ્યો હતો. કંઈ અલગ જ બાની સાથે મુલાકાત થઈ. અગાઉ વાંચવામાં ન આવ્યા હોય એવા સાવ અનૂઠા અને અરુઢ કલ્પનો અને વાંચતાવેંત ગળે ઉતરવાનો ઇનકાર કરતી ભાષા. કવિતા અર્થમાં ઓછી અને અભિવ્યક્તિમાં વધુ હોય છે એ આ ગીતોમાંથી આરપાર નીકળીએ ત્યારે સહેજે સમજાય છે… સંગ્રહમાંથી એક ગીત માણીએ…

3 Comments »

  1. pragnajuvyas said,

    July 11, 2020 @ 8:47 AM

    કવિશ્રી પ્રફુલ્લ પંડ્યાનું મજાનુ ગીત
    ડૉ વિવેકજીનો સ રસ આસ્વાદ
    તળ પહોંચ્યાની મજા અર્થમાં તળ પહોંચ્યાનું પાપ
    આંખોમાં પાકયું અંધારું કેમ મૂકવો કાપ?
    ક્યાં સપાટી ખટકાની ને ક્યાંક પ્રકાશી ચૂંક?
    ક્યાંક સપાટી કાગળની ને ક્યાંક અરીસે ફૂંક!
    વાહ યાદ આવે
    ભીતરના અરીસે અટવાઈ નજર મારી,
    જોઈ રૂપ મારું જ એ મોહાઈ
    ફૂંક – ‘ફૂ’. વ્હાલમ ક્યારે દરિયો દિલનો ઢોળે,
    ક્યારે વ્હાલમ મૂકી માથું સૂવે મારે ખોળે.

  2. Prahladbhai Prajapati said,

    July 11, 2020 @ 10:20 AM

    SUPERB

  3. Mohamedjaffer Kassam said,

    July 12, 2020 @ 4:47 PM

    સરાસ્

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment