અવકાશ જેમ આખી અખિલાઈમાં ઊભા – મનોજ ખંડેરિયા
અવકાશ જેમ આખી અખિલાઈમાં ઊભા
ઝળહળતી આસમાની અમીરાઈમાં ઊભા
જે બાજુ જોઉં તે તરફ પ્રતિબિંબ તરવરે
ચોમેર ગોઠવેલી અરીસાઈમાં ઊભા
સમતોલ જાત રાખતાં પણ હાથ ના રહે
લ્હેરાતી સાંજની આ સમીરાઈમાં ઊભા
ક્યારે ઇશારે કોળે ને પગલું ઉપાડીએ ?
અધ્ધર પગે અમે તો અધીરાઈમાં ઊભા
ગૂંથાય ઝીણા તાર તરન્નુમના શ્વાસમાં
વસ્ત્રો સમી વણાતી કબીરાઈમાં ઊભા
આ ખાખી ખાલીપાની ખલક લઈ હરીભરી –
કૈં ફાટફાટ થાતી ફકીરાઈમાં ઊભા
– મનોજ ખંડેરિયા
શાયર સામે તીર ઝાંકે છે, જે અનુભવે છે તે લખ્યું છે…..
pragnajuvyas said,
May 5, 2020 @ 10:52 AM
પ્રયોગશીલ ગઝલકારોમાં મનોજ ખંડેરિયાનો કાવ્યપુરુષાર્થ ધ્યાનાર્હ
સુંદર ગઝલ…
આ ખાખી ખાલીપાની ખલક લઈ હરીભરી-
કૈં ફાટફાટ થાતી ફકીરાઈમાં ઊભા.
અદભૂત….