ગઝલ – શ્યામ સાધુ
તારી નજરમાં જ્યારે અનાદર બની ગયો,
મંજિલ વગરનો જાણે મુસાફર બની ગયો!
ફૂલોનું સ્વપ્ન આંખ માં આંજ્યાના કારણે,
હું પાનખરમાં કેટલો સુંદર બની ગયો?
ક્યાં જઈ હવે એ સ્મિતની હળવાશ માણશું?
હૈયાનો બોજ આંખની ઝરમર બની ગયો!
મુક્તિ મળે છે સાંભળ્યું ચરણોનાં સ્પર્શથી,
રસ્તે હું એ જ કારણે પત્થર બની ગયો!
મારું મરણ ક્યાં એકલું મારું મરણ હતું?
સંસાર, આંખ મીંચી તો નશ્વર બની ગયો!
‘ગઝલનો ગિરનારી મિજાજ’ ધરાવનાર શ્યામ સાધુ (૧૫-૬-૧૯૪૧ થી ૧૬-૧૨-૨૦૦૧) નું મૂળ નામ શામળદાસ સોલંકી. એમની ગઝલોનો અલગારી મિજાજ તો એમના ગઝલ સંગ્રહ ના નામ પરથી જ તાદ્દશ થાય છે – ‘યાયાવરી’, ‘અને થોડાં બીજાં ઇન્દ્રધનુષ્ય’.
એક ગુજરાતી said,
January 22, 2006 @ 4:17 PM
મરણનો ડર લાગતો હતો એટલે “વિશાલ”
થોડી ગઝલો લખી અમર બની ગયો
ધવલ said,
January 22, 2006 @ 8:49 PM
સરસ !
radhika said,
January 23, 2006 @ 2:05 AM
મુક્તિ મળે છે સાંભળ્યું ચરણોનાં સ્પર્શથી,
રસ્તે હું એ જ કારણે પત્થર બની ગયો!
ખુબ સુંદર, zakkkkkaaaaas……..
shaileshpandya BHINASH said,
August 5, 2007 @ 5:21 AM
very very…nice…….
haresh said,
July 17, 2008 @ 6:36 AM
ગજલ નો બાદ્સાહ
jeetuThaker said,
August 26, 2009 @ 9:12 PM
કયાક ઝરનાનિ ઉદાસિ ,જુઇ ઝુકિ ને, આ ગઝલ મુકો. શ્યામ નિ મઝા
jeetuThaker said,
August 26, 2009 @ 9:13 PM
Hareesh Minasru where is he?