શ્રાવણની સાંજનો તડકો – પ્રિયકાન્ત મણિયાર
શ્રાવણની સાંજનો તડકો ઢોળાયો મારા ચોકમાં,
જાણે હેમનો સોહાયો હાર ગરવી તે ગાયની ડોકમાં.
આવ્યા અતિથિ હો દૂરના કો દેશથી એવો સમીર તો ચૂપ,
તોય રે લજાઈને ક્યાંકથી રે આવતાં મંજરીનાં મ્હેક મ્હેક રૂપ;
સૂરને આલાપતી ઘડીઓ ઘેરાય ઘેરાય શું વાંસળીને વેહ કોક કોકમાં.
શ્રાવણની સાંજનો…..
આથમણા આભમાં કોઈ જાણે રેલતું અંતરના તેજનો સોહાગ,
વાદળની વેલ્યને ફૂટ્યાં રે ફૂલડાં જાણે અનંગનો બાગ;
રજનીના રંગનો અણસારો આવતો આભના રાતા હિંગળોકમાં…
શ્રાવણની સાંજનો……
– પ્રિયકાન્ત મણિયાર
પ્રિયકાન્ત નઝકાતના કવિ છે, શબ્દેશબ્દે નમણાશ ટપકે…..વિષય સરળ-સહજ હોય, પણ માવજત અદભૂત હોય. બારીક કારીગરીથી કાવ્ય કંડાર્યું હોય….
Chitralekha Majmudar said,
November 19, 2019 @ 10:19 PM
The poem contains the softness of ” aa nabha jhunkyun te Kanajee ne poyani te Radha re”,description of Nature as in ” hajee aa kokarvarno tadako chhe, saanj to padavaa do, divas ne dhalavaa do..”…Every poem of his catching…Thanks.
MAHESHCHANDRA THAKORLAL NAIK said,
November 19, 2019 @ 11:32 PM
સરસ,સરસ….