શી ખબર ક્યારે અને કઈ રીતથી ઢોળાઈ જાશું એ વિશે કે’વાય નૈં,
આપણે લોહી ભરેલાં ચામડીનાં વાસણો છીએ વધારે કૈં નથી.
અનિલ ચાવડા

ફૂલોના ગાલમાં ખંજન – ચન્દ્રેશ મકવાણા ‘નારાજ’

રાચી નથી રહ્યું ને ઝાકળ એ ખ્યાલમાં?
સૂરજ ન મોકલાવે તડકો ટપાલમાં.

ભમરાએ કાનમાં જઈ એવું તે શું કહ્યું?
ખંજન પડી રહ્યાં છે ફૂલોના ગાલમાં.

નીકળી છે પાયમાલી બાંધીને બિસ્તરા
સીધી અહીં જ આવશે એ આજકાલમાં.

પીડા મટીને પીડા અવસર બની ગઈ,
એવું તે શું ભેળવ્યું’તું એણે વહાલમાં?

દાટી દીધી ઉદાસી ઓઢીને કામળો
બાળી દીધાં ફટાફટ ડૂસકાં મશાલમાં.

– ચન્દ્રેશ મકવાણા ‘નારાજ’

કેવી મજાની સ્વયંસિદ્ધા ગઝલ!

6 Comments »

  1. Anila Patel said,

    September 21, 2019 @ 12:30 PM

    બહુજ સરસ ગઝલ.

  2. રસિક ભાઈ said,

    September 22, 2019 @ 4:09 AM

    ફુલૉ ના ગાલ ઉપર ખંજન જોઇ અમે રાજી થયા .થેક યુ ‘નારાજ’.

  3. Shriya Shah said,

    September 23, 2019 @ 1:18 AM

    ભમરાએ કાનમાં જઈ એવું તે શું કહ્યું?
    ખંજન પડી રહ્યાં છે ફૂલોના ગાલમાં. એક્દમ સુન્દર કલ્પના!!

  4. Mayurika Leuva said,

    September 23, 2019 @ 1:07 PM

    પીડા મટીને પીડા અવસર બની ગઈ,
    એવું તે શું ભેળવ્યું’તું એણે વહાલમાં? – ખૂબ સરસ ગઝલ

  5. Rina said,

    September 24, 2019 @ 6:01 AM

    Waaaaaaaaah

  6. yogesh shukla said,

    September 26, 2019 @ 11:04 AM

    વાહ ,,, વાહ ,,,

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment