કાચો નીંભાડો – સંજુ વાળા
સમુદ્રો હો તરવા ‘ને ચડવા હો પ્હાડો,
ન બાંધી શકે એની વૃત્તિને વાડો.
વહી આવ, ખુલ્લાં મૂક્યાં છે કમાડો,
પવન! તારે ગણવાનાં શું રાત-દાડો?
નહીં ઝીંક ઝીલી શકે કોઈ કાળે,
મળ્યાં કાચી માટી ‘ને કાચો નીંભાડો.
કદી તૂટવાનો અનુભવ કર્યો છે?
કહી શકશે, કોને કહે છે તિરાડો?
સરળ સીધા રસ્તા જ ના હોય યાત્રી!
સ્વીકારી લે ભીષણ ખડક, નદ, કરાડો
ખૂણે બેસી સંભારું છું સાંભળે તો;
હું જાહેરમાં તો નહીં પાડું ત્રાડો.
અમીદૃષ્ટિ પડતાં જ મહામંત્ર લાધ્યો,
ટળી સૌ દ્વિધાઓ, મટ્યો ગૂંચવાડો.
– સંજુ વાળા
સાદ્યંત સુંદર રચના… વાંચતાવેંત ગમી જાય એવી…
Naresh Solanki said,
September 6, 2019 @ 4:30 AM
વાહ….
પ્રદીપ ઓઝા said,
September 6, 2019 @ 8:57 AM
સામાન્ય રીતે આજની કવિતામાં જોવાં મળતી શૈલીથી બિલકુલ અલગ શૈલી…
સંજુભાઈની કવિતાની અલગ મજા છે.
નવી પેઢીને આમાં ઘણું શીખવા જેવું છે.
Anila Patel said,
September 6, 2019 @ 4:51 PM
બહુ જ સરસ.
vimala Gohil said,
September 7, 2019 @ 3:48 PM
“સરળ સીધા રસ્તા જ ના હોય યાત્રી!
સ્વીકારી લે ભીષણ ખડક, નદ, કરાડો”
સરસ સંદેશ્.
Neekita said,
September 8, 2019 @ 4:48 PM
સરળ સીધા રસ્તા જ ના હોય યાત્રી!
સ્વીકારી લે ભીષણ ખડક, નદ, કરાડો”
નદ એટલે શું ?
વિવેક said,
September 9, 2019 @ 3:12 AM
નદ એટલે નદી…