કેમ પડતું નથી બદન હેઠું,
ક્યાં સુધી જીવવાનું દુ:ખ વેઠું.

કોને મોઢું બતાવીએ આદિલ,
માટીનું ઠીકરું અને એઠું.
આદિલ મન્સૂરી

માંડ રે મળી છે….- હરીન્દ્ર દવે

માંડ રે મળી છે અલ્યા, ઉજ્જડ આ સીમ
આમ અળગો અળગો તે શીદ ચાલે,
આંકડિયા ભીડી લે લજ્જાળા છેલ !
ભલે એકલદોકલ કોક ભાળે…

મૈયરનો મારગડો મેલી દીધો છે હવે
મોકળું મૂકીને મન ફરીએ,
આંખનો હિલોળે ઝૂલી લઇએ વ્હાલમ,
થોડું નેહના નવાણ મહીં તરીએ…

સાંજ ક્યાં નમી છે ? હજી આટલી ઉતાવળ શું ?
વેળ થ્યે લપાઈ જાશું માળે…

હમણા વંકાશે વાટ સાસરિયે જાવાની
થંભી જશે થનગનતી પાની,
નીચાં ઢાળીને નેણ ચાલીશું રાજ
અમે લાજ રે કાઢીશું વ્હેતા વા’ની;

મોકો મળે તો જરા ગોઠડી કરશું
ચોરી છૂપીથી આંખડીના ચાળે…

  • હરીન્દ્ર દવે

સિદ્ધહસ્ત કલમની સિદ્ધહસ્ત કલમની તાકાત એકીનજરે પારખી જવાય….ગણગણતા જ રહીએ આ ગીત એવું મન થાય….

3 Comments »

  1. Chitralekha Majmudar said,

    February 12, 2019 @ 8:24 AM

    Sweet song of Harindrabhai, typical of him…Thanks. It was pleasure to read it.

  2. Jayshree Bhakta said,

    February 13, 2019 @ 5:16 AM

    હજુ સુધી નો’તુ લયસ્તરો પર? પરેશ ભટ્ટનું એવુ જ મજાનુ સ્વરાંકન છે…

  3. Mohamedjaffer Kassam said,

    February 14, 2019 @ 2:13 PM

    મોકો મળે તો જરા ગોઠડી કરશું
    ચોરી છૂપીથી આંખડીના ચાળે…

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment