(ટકોરા પડે છે) – વિપુલ માંગરોલિયા ‘વેદાંત’
ઘણી વાર દ્વારે ટકોરા પડે છે,
હવાના નથી ને એ જોવા પડે છે.
વધુ પડતા જ્ઞાની થવાથી તો માણસ
સ્વયંમાં જ ક્યારેક ખોટા પડે છે.
ખબર છે તું એનાથી રોકાઈ જાશે,
ને આંસુઓ ત્યારે જ મોડાં પડે છે.
હવેના સંબંધો વિશે તો છે એવું,
જરૂરતના ટાણે જ મોળા પડે છે.
તમે લાગણીની જરા છાંટ નાખો,
તમારાં તો આંસુય કોરાં પડે છે.
કરે વાત ‘વેદાંત’ ચુંબનની જ્યારે,
આ ભમરા બધા કેમ ભોંઠા પડે છે?
– વિપુલ માંગરોલિયા ‘વેદાંત’
સરળ… સહજ… અને સાદ્યંત આસ્વાદ્ય.. પરંપરા અને આધુનિક ગઝલ -એમ બંને રંગોનું મજાનું સાયુજ્ય અહીં જોવા મળે છે…
ડૉ.મનોજ જોશી 'મન' (જામનગર) said,
November 16, 2018 @ 11:03 AM
વાહ…આ જ જમીન પર મેં ઉગાડેલી ગઝલ યાદ આવી ગઈ !
સમજ,શ્વાસ કાં યત્ન ઓછા પડે છે,
સતત દાખલાં સાવ ખોટા પડે છે.
જીવન છે, તો જીવનની રીતે ગણોને !
ગણિતનાં નિયમ રોજ ભોંઠા પડે છે !
મરણ નામનો પ્રશ્ન તો સાવ સહેલો,
જીવનનાં સવાલે જ લોચા પડે છે !
ગમે તે દિશામાં પછી વાળી શકશો,
‘વિચારો’ સમય સાથે પોચા પડે છે !
અહીં ક્યાંય ફાંટા ન દેખાશે તમને,
અહીં માર્ગ મનથી જ નોખા પડે છે !
~ ડૉ.મનોજ જોશી ‘મન’
( જામનગર )
‘ભીતરના અવાજો’ (2012) માંથી.
preetam lakhlani said,
November 16, 2018 @ 11:19 AM
મળ્યો એક રોકડો ડૂમો ને પરચૂરણ કંઈ ડૂસકાં,
અહીં બીજું તો શું પામે નયન દેસાઈ એસ.એસ.સી.?
નયન દેસાઈ
Dr Sejal said,
January 6, 2020 @ 5:57 AM
વાહ