વીત્યા સમયમાં સાચે કેવી હતી પળોજણ ?
થોડો સમય મળે તો કહી દઉં તને હું એ, પણ…
વિવેક મનહર ટેલર

શ્રીભગવતી-સ્મરણ: ૦3 : પારિજાતનું ઝાડ…

હરિ તમે પારિજાતનું ઝાડ……
રહું છાંયડે ઊભો ને હું ઝીલું તમારા લાડ….હરિ.

શ્રાવણમાં આકાશ ઝરેને તમેય ટપટપ વરસો;
સુગંધભીની બાથભરી મુંને ચાંપો છાતી સરસો.

તમે ઊજળું હસો, મુંને તો વ્હાલપનો વળગાડ……હરિ.

ઓરસિયા પર બની સુખડ હું ઘસું કેસરી દાંડી;
ચંદન તિલક કરું તમને: મેં હોડ હોંશથી માંડી.

તમે મ્હેક થઈ કર્યો ટકોરો; ઊઘડ્યાં હૃદય-કમાડ.

હરિ તમે પારિજાતનું ઝાડ………..

-ભગવતીકુમાર શર્મા

અત્યારે કવિ કનૈયાને શણગારતા હશે……..સાક્ષાત….

3 Comments »

  1. Chitralekha Majmudar said,

    September 6, 2018 @ 11:26 AM

    Thanks for the sweet song bhajan.

  2. ગોવીન્દ મારુ said,

    September 9, 2018 @ 10:37 PM

    ‘સાહીત્યરત્ન’ ભગવતી કુમાર શર્માને ભાવાંજલી…

  3. suresh shah said,

    September 20, 2018 @ 6:15 AM

    ભીંત રચી સહુ ચાલે ભેગા, ટોળે વળતું શહેર હવે તો

    શહેરનુ તાદ્શ વર્ણન – ભેગા તો યે એકલા (ભીંત રચીને)
    શહેર – ટોળે વળતું શહ્રેર

    વાત સાચી – મુંબઈ નહિ, કોઇ પણ શહેરની આ વાત છે.

    – સુરેશ શાહ, સિંગાપોર

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment