(સેલ્ફી પાડું?) – હિમલ પંડ્યા
કદીક સીધું, કદીક આડું
ચાલ્યા કરવાનું આ ગાડું.
કરમની ઘંટી દળતી રહેતી
થોડું ઝીણું, થોડું જાડું.
સપનાંઓને રોકો ત્યાં તો
ઇચ્છાઓનું આવે ધાડું.
એનું હૈયું ખાલી કરીએ?
સાવ નકામું ભરવું ભાડું!
આંસુના તોરણ બાંધીને
આંખો પૂછે – સેલ્ફી પાડું?
ઘડીક અંદર, બ્હાર ઘડીમાં
શ્વાસને બન્ને હાથે લાડુ.
મંઝિલ છેલ્લી છે સામે, પણ
જીવન રોજે ઉતરે આડું.
– હિમલ પંડ્યા
કવિતા એ સમાજનો અરીસો છે. કવિતાના કાચમાં જે-તે સમયનો સમાજ ન દેખાય એ ભાગ્યે જ બને… કવિ હિમલ પંડ્યા કેવી સલૂકાઈથી ગઝલમાં સેલ્ફી લઈને આપણી વચ્ચે આવી ઊભા છે તે જુઓ…
આખી ગઝલ જ મજાની થઈ છે… લગભગ બધા જ શેર સંતર્પક… ધીમે ધીમે મમળાવતા જઈએ એમ વધુ ને વધુ મજા આવે.
Jaffer Kassam said,
May 24, 2018 @ 5:51 AM
મંઝિલ છેલ્લી છે સામે, પણ
જીવન રોજે ઉતરે આડું.
Pravin Shah said,
May 24, 2018 @ 6:19 AM
સાવ સરળ અને ખૂબ સુન્દર -દિલ બહેલાવી
જાય તેવી.
Dr Jignasa said,
May 24, 2018 @ 9:36 AM
Wah!
Bharat vaghela said,
May 24, 2018 @ 12:00 PM
સરસ ગઝલ
Kiran shah said,
May 27, 2018 @ 7:39 PM
Khub saras
આરતીસોની said,
May 30, 2018 @ 1:00 PM
વાહ ખૂબ સરસ
yogesh shukla said,
May 31, 2018 @ 7:43 PM
વાહ ,,, વાહ ,,,
ખુબ જ હલકી ફુલકી રચના ,…..
સપનાંઓને રોકો ત્યાં તો
ઇચ્છાઓનું આવે ધાડું.
એનું હૈયું ખાલી કરીએ?
સાવ નકામું ભરવું ભાડું!