अब कौन से मौसम से – परवीन शाकिर
अब कौन से मौसम से कोई आस लगाए
बरसात में भी याद जब न उनको हम आए
मिटटी की महक साँस की ख़ुश्बू में उतर कर
भीगे हुए सब्जे की तराई में बुलाए [ सब्जे की तराई = ઘાસની પથારી ]
दरिया की तरह मौज में आई हुई बरखा
ज़रदाई हुई रुत को हरा रंग पिलाए [ ज़रदाई – અર્થ મળતો નથી ]
बूँदों की छमाछम से बदन काँप रहा है
और मस्त हवा रक़्स की लय तेज़ कर जाए
शाखें हैं तो वो रक़्स में, पत्ते हैं तो रम में [ रक़्स = નૃત્ય, रम = આનંદમય ]
पानी का नशा है कि दरख्तों को चढ़ जाए [ दरख्तों = વૃક્ષ ]
हर लहर के पावों से लिपटने लगे घूँघरू
बारिश की हँसी ताल पे पाज़ेब जो छंकाए [ पाज़ेब = पायल ]
अंगूर की बेलों पे उतर आए सितारे
रुकती हुई बारिश ने भी क्या रंग दिखाए
– परवीन शाकिर
અમારી પ્રિય કવયિત્રીની એક વધુ રમણીય રચના…..વેદનાને કેટલી નઝાકતથી બયાન કરી છે !!!
વિવેક said,
May 8, 2018 @ 8:43 AM
ज़रदाई એટલે પીળું પડેલું (પાનખરને લગતું)
Girish Parikh said,
May 8, 2018 @ 1:23 PM
નર્યું પાણી જ મારા દર્દનો ઉપચાર લાગે છે,
રડી લઉં છું, મને જ્યારે હૃદય પર ભાર લાગે છે.
ગની દહીંવાલા
પરવીન શાકિરની ગઝલ “અબ કૌનસે મૌસમ સે” ઉપરના બોક્સમાં ઉપરનો શેર ખૂબ જ ગમ્યો.
હાઈ બ્લડ પ્રેશરના દર્દને નોર્મલ કરવાનો અકસીર ઉપાય પણ પાણી છે. ‘લયસ્તરો’ના ચાહકોમાંથી આ વિશે જાણવું હોય તો મને gparikh05@gmail.com સરનામે એ-મેઇલ કરશો.
Nehal said,
May 9, 2018 @ 8:51 AM
वाह! क्या नज़ाकत लब्ज़ों की और खूबसूरती बयान में!
ketan yajnik said,
May 9, 2018 @ 9:21 AM
કૃતિ નિરુપમ અતિશય સુંદર