કદી આંખ ચૂવે અમસ્તી અમસ્તી,
કદી આંખ જુવો તો મસ્તી જ મસ્તી !
મનુભાઈ ત્રિવેદી 'સરોદ'

(કદંબ ને ગુલમ્હોર) – નંદિતા ઠાકોર

અડખે પડખે ઊગ્યાં જોને
.           કદંબ ને ગુલમ્હોર
અહો, શો રંગીલો આ તોર!

એકમેક પર ઢળે ડાળીઓ
જ્યમ રાધા ને શ્યામ
કેસરભીની રૂપછટા પર
મન મોહે અભિરામ
પાનપાનમાં ઊઘડે જાણે લીલપનો કલશોર…

મદભીની મોસમની આ તો
વહે મનહર માયા
છેક આભને ખોળે એની
રંગબિરંગી છાયા
લીલેરા પટકૂળને જાણે સુહે સુનેરી કોર…

– નંદિતા ઠાકોર

અડખે પડખે ઊભેલાં બે અલગ-અલગ રંગના ફૂલોવાળાં વૃક્ષને જોઈને કવિ કેવી મજાની કલ્પનાઓ કરી બેસે છે તે તો જુઓ… ગીતકાર પોતે ઉમદા ગાયક અને સંગીતના જાણતલ હોવાના નાતે ગીતનો લય તો પ્રવાહી જ હોવાનો…

2 Comments »

  1. Meena Chheda said,

    October 19, 2018 @ 3:03 AM

    એકમેક પર ઢળે ડાળીઓ
    જ્યમ રાધા ને શ્યામ
    કેસરભીની રૂપછટા પર
    મન મોહે અભિરામ
    પાનપાનમાં ઊઘડે જાણે લીલપનો કલશોર…

    Waah!!!

  2. મયુર કોલડિયા said,

    October 19, 2018 @ 7:10 AM

    વાહ.. સરસ

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment