આપણે ઘડિયાળના કાંટાની જેમ
માત્ર ફરવાની ફરજ લઈ નીકળ્યાં
એક પગ અટકે ને ચાલે છે બીજો
લાલ-લીલા બેઉ ધ્વજ લઈ નીકળ્યાં
ભરત વિંઝુડા

અમે આટલે આવ્યાં ધીરે ચાલી – રઘુવીર ચૌધરી

અમે આટલે આવ્યાં ધીરે ચાલી
સવારના અજવાળે અમને ધૂળ ધરાની વહાલી.

શૈશવમાં સાબરનાં જળમાં ગતિ જોઈ હોડીની,
અમે કેળવી માયા રમતાં સારસની જોડીની,
ઝાકળમાં મોતીની આભા તુલસી પર શોધેલી,
પંખીના માળામાં છાયા આંબાની પોઢેલી,
અંધારે તારક સંગી- અમ આભ કદી ના ખાલી, અમે…

અંતરાય આવેલા અગણિત બહારથી અંદરથી,
અમે કોઈને જાકારો ના દીધ નાનકા ઘરથી,
મારું તારું કે ઉધારનું – ખરાખરી ના ગમતી,
દુ:ખની પળમાં સુખની યાદે પાંપણ ભીની નમતી,
આજ આપણી કાલ પ્રભુની એની કૃપા નિરાલી,
અમે આટલે આવ્યાં ધીરે ચાલી.

(સહજીવનની અડધી સદીએ)
– રઘુવીર ચૌધરી

લગ્નજીવનની પચાસમી વર્ષગાંઠે કવિ કેવું મજાનું ગીત આપે છે!

2 Comments »

  1. Chitralekha Majmudar said,

    April 6, 2018 @ 12:39 AM

    Nice,very nice poem,appropriate and befitting the occasion. Best Wishes.

  2. praheladbhai prajapati said,

    April 6, 2018 @ 7:12 PM

    ખાતિ મિથિ વાતોનિ સરસ અનુભુતિનિ આ સફર નિ

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment