ગઝલ – હિમલ પંડ્યા ‘પાર્થ
બે ઘડીની આ રમતને શું કરું?
શ્વાસ સાથેની મમતને શું કરું?
આખરે તો હારવાનું છે પછી,
મોત સામેની લડતને શું કરું?
આંખથી એ તો સરી જાશે કદી,
આંસુઓ કેરી બચતને શું કરું?
પાછું વાળી જોઉં તોયે વ્યર્થ છે,
હું ગયેલા એ વખતને શું કરું?
બેઉ પક્ષેથી એ નભવી જોઈએ!
પ્રેમની પહેલી શરતને શું કરું?
લાગણી આપો જરા તો ઠીક છે,
આ ઉપેક્ષાઓ સતતને શું કરું?
‘પાર્થ’ જેને શોધતાં થાકે ચરણ,
સ્વપ્નમાંના એ જગતને શું કરું?
– હિમલ પંડ્યા ‘પાર્થ
કેવી સ-રસ ગઝલ… એક-એક શેર પાણીદાર !
નાની ઉંમરે મૃત્યુને સન્મુખ આવી ઊભેલું જોનાર અને સદનસીબે જીવતદાન પામનાર આ યુવા કવિની ગઝલોમાં મૃત્યુનો સંસ્પર્શ સતત વર્તાતો જોવા મળે છે…
Jigar said,
June 24, 2016 @ 3:44 AM
Kharekhar uttam rachna !!
Harsh said,
June 24, 2016 @ 4:18 AM
No I don’t think so
Rakesh Thakkar, Vapi said,
June 24, 2016 @ 4:59 AM
Nice
પાછું વાળી જોઉં તોયે વ્યર્થ છે,
હું ગયેલા એ વખતને શું કરું?
binitapurohit said,
June 24, 2016 @ 6:37 AM
આંખથી એ તો સરી જાશે કદી,
આંસુઓ કેરી બચતને શું કરું?
વાહ …
Yogesh Shukla said,
June 24, 2016 @ 5:07 PM
વાહ ,..કવિ શ્રી ઉત્તમ ગઝલ અને તેમાં પણ
આ શેર ,…………..
આખરે તો હારવાનું છે પછી,
મોત સામેની લડતને શું કરું?
Neha said,
June 25, 2016 @ 8:18 AM
Saras ghzl
pn aa kavi ni anya rachnao same zankhi paDe..
Maaf karsho
pn aa maru angat mantavy chhe.
HARISH VYAS said,
June 27, 2016 @ 6:50 AM
Khub sàras rachna