શેતલ ! તારા તીરે – લાલજી કાનપરિયા
શેતલ ! તારા તીરે
મૂક્યાં’તાં મેં શમણાં ચપટીક રમતાં તારાં નીરે !
વીરડા ગાળી પાયાં જેણે અમરત જેવાં પાણી,
ખબર નથી કે આજ હશે ક્યાં રુદિયાની એ રાણી !
જનમજનમની તરસ કદાચ લખાઈ હશે તકદીરે !
. શેતલ ! તારા તીરે.
તું સુકાણી, અમે સુકાયા, સમય પણ સુકાયો,
બારે મહિના ઘોર ઉનાળો, ફરી ન ફાગણ આયો !
અસ્તાચળે સૂરજ હવે આ ડૂબે ધીરે ધીરે
. શેતલ ! તારા તીરે.
– લાલજી કાનપરિયા
હૈયામાં કોઈ ક્રૌંચવધ થયો હોય ત્યારે જ આવું ગીત સંભવે. સલામ, કવિ !
Neha said,
November 28, 2015 @ 3:22 AM
અદભુત ગીત !!
CHENAM SHUKLA said,
November 28, 2015 @ 5:09 AM
વાહ સરસ ગીત છે.
Maheshchandra Naik said,
November 28, 2015 @ 6:05 PM
સરસ ગીત,…….
Harshad said,
November 28, 2015 @ 9:44 PM
સાચે જ મઝા આવી ગઇ. સુન્દર સુન્દરતમ !
KETAN YAJNIK said,
November 29, 2015 @ 11:27 PM
मुज़े क्या बुरा था मरना अगर एक बार होता
ये न थी हमारी किस्मत।
ઓહ,કેવી પીડા, કેવી તરસ