ગઝલ – ડૉ. હરીશ ઠક્કર
હામ ને હેસિયત થકી બેઠો,
હુઁ નથી કોઈના વતી બેઠો.
શ્વાસ ખાવો કે રોટલા ખાવા ?
બેઉનો મેળ ક્યાં કદી બેઠો ?
જીવ ઉભડક હતો તમારી સમક્ષ,
સ્હેજ મલક્યા તમે, પછી બેઠો.
ચિત્ર દોરું છું તારું રોજેરોજ,
હાથ મારો હજી નથી બેઠો.
જેમનું નામ છે ઘણું મોટું,
એમનું નામ, હું પૂછી બેઠો.
– ડૉ. હરીશ ઠક્કર
આમ તો આખી ગઝલ જ કવિની તાસીર પ્રમાણે સંઘેડાઉતાર થઈ છે પણ મને ત્રીજો-ચોથો કવિકર્મના અરીસા જેવો લાગ્યો. જીવનું બેસવું અને કોઈ વસ્તુ પર હાથ બેસવો- આ બે રૂઢીપ્રયોગો જે સરળતા-સફલતાથી કવિ ટૂંકી બહેરમાં પ્રયોજી શક્યા છે એ કાબિલ-એ-દાદ છે.
Dhaval Shah said,
September 12, 2015 @ 4:31 PM
શ્વાસ ખાવો કે રોટલા ખાવા ?
બેઉનો મેળ ક્યાં કદી બેઠો ?
– વાહ !
Harshad said,
September 13, 2015 @ 1:20 PM
ખરે ખરે સુન્દર નિરુપણ વાહ.
yogesh shukla said,
September 13, 2015 @ 8:24 PM
વાહ , વાહ ,,,
જેમનું નામ છે ઘણું મોટું,
એમનું નામ, હું પૂછી બેઠો.
RAKESH said,
September 16, 2015 @ 8:07 AM
વાહ્ !