નવો મારગ મેં કંડાર્યો હતો ખુદ મારા પગલાંથી,
ઘણી પગદંડીઓ ફૂટી પછી તો એ જ રસ્તાથી.
– ખલીલ ધનતેજવી

(કોશિશ) – ડૉ. રાધિકા ટિક્કુ

સ્નેહવેલને
નવપલ્લવિત કરવા
જેવું હું
જળ ઉમેરું છું
ત્યાં જ
તારા
અપારદર્શક ચહેરા
ઉપર
બગાસું ઊગે છે.

– ડૉ. રાધિકા ટિક્કુ

સાવ એક જ લીટીની પણ સીધી જ મર્મભાગે ઘા કરે એવી ધારદાર કવિતા. ‘અપારદર્શક ચહેરા’ અને ‘બગાસું’માં જે સ્ત્રી-પુરુષના સંબંધની કડવી વાસ્તવિક્તા છે એ આ એક લીટીની વાતને કવિતાની કક્ષાએ લઈ જાય છે.

6 Comments »

  1. Girish Parikh said,

    August 28, 2015 @ 3:49 PM

    ગુજરાતી સાહિત્યને નવપલ્લવિત કરે એવાં આવાં પાણીદાર મુક્તકાવ્યો (અછાંદસ નહીં કહું!), ઇત્યાદિ સર્જાય છે. વાંચીને બગાસું ખાય એવા વાચકો પણ હોય છે ખરા?

  2. ધવલ said,

    August 28, 2015 @ 4:33 PM

    ચોટદાર કવિતા !

  3. Rina said,

    August 28, 2015 @ 6:29 PM

    Awesome

  4. બગાસુ ખાધા વિના આ કવિતા (અને આ પોસ્ટ) વાંચો ! | Girishparikh's Blog said,

    August 30, 2015 @ 5:03 PM

    […] કવિતા (બગાસુ ખાધા વિના!) વાંચોઃ https://layastaro.com/?p=13022 વિવેકનો રસાસ્વાદ પણ દાદ માગી લે છે. […]

  5. Neha said,

    August 31, 2015 @ 10:20 PM

    વાહ
    સુંદર

  6. Hannah said,

    October 26, 2015 @ 1:43 PM

    Wait, I cannot fathom it being so stiaoghtfrrward.

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment