વસ્ત્ર માફક ગઝલ વણાતી ગઈ
શબ્દ ઉતરે છે સાળ પર જાણે
નયન દેસાઈ

આવકાર દોસ્ત – ‘ગની’ દહીંવાળા

વૈભવની રાત હોઉં, કે દુઃખની સવાર દોસ્ત,
તું તો સમય બનીને મને આવકાર દોસ્ત.

તું અર્થ શોધશે તંઈ હું સ્પષ્ટ થૈ જઈશ,
બદલામાં એક શબ્દ દઈ દે હકાર દોસ્ત.

આ પાનખર તો ગેરસમજ ઋતુની હશે,
હું આંખમાં લઈને ફરું છું બહાર દોસ્ત.

જેઓ ગયા છે દૂર કિનારે મૂકી મને,
ભરતી બનીને આવશે એ પારાવાર દોસ્ત.

દુનિયા મને જુએ છે ને દુનિયાને જોઉં હું,
નીકળી ગયો છું આયનાની આરપાર દોસ્ત.

પાંપણને સ્થિર રાખી કશું પાઠવી તો જો,
વિસ્મયમાં ઓતપ્રોત તું છે એ જ પ્યાર દોસ્ત.

ભારણની ભીંત તોડીને ભાગી ન જા ‘ગની’,
મારા ખભેથી હેઠો મને પણ ઉતાર દોસ્ત.

– ‘ગની’ દહીંવાળા

 

મત્લાનો ઉપાડ તો જુઓ !! ત્યાર પછીના પણ એક એક શેર પાણીદાર મોતી છે ! નખશિખ અદભૂત ગઝલ……

4 Comments »

  1. yogesh shukla said,

    October 6, 2014 @ 9:01 AM

    इर्शाद

  2. Manish V. Pandya said,

    October 6, 2014 @ 1:02 PM

    સુંદર, રસભર ગઝલ.

  3. Dhaval Shah said,

    October 6, 2014 @ 9:31 PM

    આ પાનખર તો ગેરસમજ ઋતુની હશે,
    હું આંખમાં લઈને ફરું છું બહાર દોસ્ત.

    – વાહ !

  4. જૈનેન્દ્ર said,

    February 5, 2015 @ 3:59 AM

    વાહ! દોસ્તો નિ સાચી જરૂરિયાત

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment