ભરબપોરે કોણ સૂરજને છળે છે?
કાળ થઈ આ વાદળાં તડકો ગળે છે.
– કિરણ જોગીદાસ ‘રોશન’

ગઝલ – ગુણવંત ઉપાધ્યાય

તમારા     શહેરની     આબોહવામાં
સતત  છું  વ્યસ્ત  આંસુ  લૂછવામાં.

તમારી  વ્યગ્રતા   વધવાનું  કારણ
તમે  નિર્મમ  છો સરહદ આંકવામાં.

સુસજ્જિત છો જ કાયમ આપ કિન્તુ
તમોને  રસ  ફકત  છે   તોડવામાં.

પ્રયત્નો  લાખ  એળે  જઈ  રહ્યા  છે
તમારા   મન   સુધી   પહોંચવામાં.

તમારી   જાતમાં   જાતે    સમાઉં
પછી  આગળ  કશું  શું બોલવાનાં ?

– ગુણવંત ઉપાધ્યાય

1 Comment »

  1. pragnaju said,

    January 28, 2008 @ 10:03 AM

    ઘણા વખત પહેલા-
    “છેક પરપોટા સમી છે જીંદગી પણ
    નિત ઝરણાની ગણી છલછલ છલકવુ”
    ગુણવંત ઉપાધ્યાયની પંક્તીઓ વાંચી હતી આજે ગઝલ માણી.
    ગમી
    તેમાં આ પંક્તીઓ વધુ ગમી…
    પ્રયત્નો લાખ એળે જઈ રહ્યા છે
    તમારા મન સુધી પહોંચવામાં.
    તમારી જાતમાં જાતે સમાઉં
    પછી આગળ કશું શું બોલવાનાં ?

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment