જ્યારે આપણી પાસે જે કંઈ છે એ માત્ર આપવું જ હોય… – આલ્બર્ટો રિયોસ (અનુ. વિવેક મનહર ટેલર)
. એક નદી એની મુસાફરી
. આગળનીને આપતી જાય છે.
આપણે આપીએ છીએ કેમકે કોઈકે આપણને આપ્યું છે.
આપણે આપીએ છીએ કેમકે કોઈકે આપણને આપ્યું નથી.
આપણે આપીએ છીએ કેમકે આપવાથી આપણે બદલાયા છીએ.
આપણે આપીએ છીએ કેમકે આપવાથી આપણે બદલાઈ શકીએ છીએ.
આપવાથી આપણને સારું લાગે છે,
આપવાથી આપણે ઘાયલ પણ થઈએ છીએ-
આપવુંના ઘણા ચહેરા છે: એ બુલંદ છે અને શાંત પણ,
મોટો છે, હાલાંકિ નાનો પણ, લાકડામાં ખૂંપેલો હીરો.
એની વાર્તા જૂની છે, કથાવસ્ર્તુ અને પાનાં પણ ઘસાયેલાં,
તોય આ પુસ્તક આપણે, કોઈ પણ રીતે, ફરી-ફરીને વાંચીએ છીએ:
આપવું એટલે, પહેલવહેલીવાર અને દર વખતે, હાથોહાથ,
હું તમને અને તમે મને.
તમે મને ભૂરો આપો છું અને હું તમને પીળો.
સરવાળે આપણે મહજ લીલા છીએ. તમે મને આપ્યું
એ જે તમારી પાસે નહોતું, અને મેં તમને આપ્યું
જે મારે આપવું જોઈતું હતું- સરવાળે, આપણે સર્જ્યું
કંઈક મોટું આ નાનકડા તફાવતોમાંથી.
– આલ્બર્ટો રિયોસ
(અનુ. વિવેક મનહર ટેલર)
*
આજે ‘થેન્ક્સગિવિંગ ડે’ નિમિત્તે એક રચના એ સંદર્ભમાં. રચના સરળ છે અને સહજ પણ એટલે વધારાની ટિપ્પણીની જરૂર જણાતી નથી… ‘આપવું’ જ આ વિશ્વને વધુ અર્થસભર બનાવે છે, અને આપણા જીવવાને વધુ જીવનસભર પણ!
*
When Giving Is All We Have
. One river gives
. Its journey to the next.
We give because someone gave to us.
We give because nobody gave to us.
We give because giving has changed us.
We give because giving could have changed us.
We have been better for it,
We have been wounded by it—
Giving has many faces: It is loud and quiet,
Big, though small, diamond in wood-nails.
Its story is old, the plot worn and the pages too,
But we read this book, anyway, over and again:
Giving is, first and every time, hand to hand,
Mine to yours, yours to mine.
You gave me blue and I gave you yellow.
Together we are simple green. You gave me
What you did not have, and I gave you
What I had to give—together, we made
Something greater from the difference.
– Alberto Ríos
