ઘર ક્યાં છે ? – મનહર મોદી
મકાનો, માણસો જોયાં, નગર ક્યાં છે ?
બધું હાજર છતાંયે એક ઘર ક્યાં છે ?
પહેરો હોય છે જ્યાં વૃક્ષની ફરતે,
ખૂલીને જીવવાની પણ કદર ક્યાં છે ?
નથી પાદર, નથી ગોચર, નથી વગડો,
ભર્યા અચરજ સમી નભની અસર ક્યાં છે ?
નથી મળતી નિખાલસ જિંદગી ક્યાંયે,
ભરોસો કેળવે એવી નજર ક્યાં છે ?
ઉઠાવી બોજ ચાલ્યો જાય છે એમ જ,
હશે ક્યાં માનવી જીવનસભર, ક્યાં છે ?
નથી એ બોલતો કે બોલવા દેતો,
સરસ સંવાદની એને ખબર ક્યાં છે ?
– મનહર મોદી
જીવનનો ખાલીપો, અભાવ એ બહુધા કવિતાઓનો પ્રાણ બની રહે છે…
neerja said,
September 23, 2011 @ 1:44 AM
है सबसे मधुर वो गीत जिसे हम ददॅके सुरमैं गाते हैं ….
beautiful poem. .
ડૉ.મહેશ રાવલ said,
September 23, 2011 @ 7:41 AM
સરસ ગઝલ
એમાંય, આ શેર શિરમોર
પહેરો હોય છે જ્યાં વૃક્ષની ફરતે,
ખૂલીને જીવવાની પણ કદર ક્યાં છે ?
-વાહ….!
P Shah said,
September 24, 2011 @ 1:15 AM
સુંદર !
Sudhir Patel said,
September 24, 2011 @ 12:41 PM
સુંદર ગઝલ!
સુધીર પટેલ.