આવ – બેફામ
મંઝિલ બનીને આવ ન રહેબર બનીને આવ
મુઝ માર્ગમાં ભલે ન તું સહચર બનીને આવ
કિન્તુ મને ન છોડ અટૂલો પ્રવાસમાં
કાંઈ નહીં તો છેવટે ઠોકર બનીને આવ
– બેફામ
સદીઓ બાદ મારા ખાલીપાનું પાત્ર ખખડ્યું છે,
આ ઘટના સત્ય છે કે ભ્રમ હતી, સમજાય તો સમજાય.
આ ઘટના સત્ય છે કે ભ્રમ હતી, સમજાય તો સમજાય.
6 Comments »
RSS feed for comments on this post · TrackBack URI
Just 4 You said,
August 11, 2009 @ 1:39 AM
2 Nice….
વિવેક said,
August 11, 2009 @ 2:12 AM
સુંદર મુક્તક…
pragnaju said,
August 11, 2009 @ 8:58 AM
કિન્તુ મને ન છોડ અટૂલો પ્રવાસમાં
કાંઈ નહીં તો છેવટે ઠોકર બનીને આવ
વાહ
કારણ કે
જ્યારે તું છે મારા સંગે,
કેમ ના ફરું ના રંગે ચંગે?
હસ્તી પણ હસ્તી નહિ લાગે,
હોય ન સાથી જ્યારે સંગે.
ડૉ.મહેશ રાવલ said,
August 14, 2009 @ 1:01 AM
બેફામ સાહેબની એક અલગ જ ખાસિયત રહી છે….
મુક્તકમાં છેલ્લે કેવી ચમત્કૃતિ સર્જી છે……
કાંઈ નહીં તો છેવટે ઠોકર બનીને આવ- વાહ!!!!!!!!!!
અનામી said,
August 14, 2009 @ 7:19 AM
ખુબ જ ચોટદાર……!!!!!!!
PRITEN SHAH said,
August 16, 2009 @ 6:22 AM
પ્રેમ નહિ તો છેવટે નફરત નો રિસ્તો તો રાખ !!!!
Greate બેફામ સાહેબ.