રાખે – રમેશ પારેખ
ચીંધીને આંગળી તરસો હરણને દોડતું રાખે
દિશાઓ રેતી રેતી થઈને રણને દોડતું રાખે
બરફની કેડીએ નીકળે છે સૂરજ શોધવા જળને
બીજું છે કોણ જે એના કિરણને દોડતું રાખે
– રમેશ પારેખ
જરા જેટલા સુખનું તોફાન જો,
ગઝલ નામનું ગામ વસવા ન દે.
ગઝલ નામનું ગામ વસવા ન દે.
2 Comments »
RSS feed for comments on this post · TrackBack URI
પ્રત્યાયન said,
September 23, 2005 @ 7:34 AM
Excellent imagination.
The other name of creativity in Gujarati Poetry is Ramesh Parekh.
Such a poem an only be written by either Ramesh Pareskh or any ordinary person in delirium.
Mohammedali Wafa said,
February 15, 2006 @ 5:42 PM
દોડતું રાખે
પ્યાસોની અંગિઠિ હરણ ને દોડતું રાખે.
પ્રીત ઝાંઝવાની રણ ને દોડતું રાખે.
ગતિની જીજીવિષા જંગલે આગ થૈ ભટકે
જીવનના મ્રુગજળ આ મરણને દોડતું રાખે.
દરિયા સાથે મીઠા જળને પ્રીત થૈ એવી,
કિનારાઓ તમાશાબીન ઝરણને દોડ્તું રાખે.
મુહમંદઅલી ભૈડુ “વફા”
૧૫ફેબ્રુ.૨૦૦૬