ખુદાની રહેમત – કરસનદાસ માણેક
હજુ વરસાદભીની ધરતીની ખુશબૂ ગમે છે,
રહેમત છે ખુદાની: જીવતો છું, તું ગમે છે !
ગમે બુઢઢા સમુદ્રોને જિગર ભરતી અજંપો
શરદની ચાંદની ને દિલતણું ઝૂરવું ગમે છે !
– કરસનદાસ માણેક
આપણા જેવા માણસો ખુદાની કૃપામાં કંઈ કેટલીય ચીજોની આશા રાખે છે. જ્યારે કવિને મન તો પોતાનું હ્રદય લાગણીથી સભર છે એ હકીકત જ ખુદાની સૌથી મોટી રહેમત છે. માત્ર ચાર પંક્તિઓમાં કવિએ બહુ મોટા ગજાની વાત અહીં ખૂબ નાજુક રીતે મૂકી છે.
સિદ્ધાર્થ said,
September 5, 2006 @ 8:58 AM
ધવલ,
સરસ મુક્તક છે. કદાચ આ જ કવિની એક રચના “ભાઈ રે આપણા દુ:ખનું કેટલુ જોર” જો મળે તો જરૂરથી પ્રસ્તૂત કરશો.
સિદ્ધાર્થ
ધવલ said,
September 5, 2006 @ 11:56 AM
“ભાઈ રે આપણા દુ:ખનું કેટલું જોર” લયસ્તરો પર છે જ – લીંક : https://layastaro.com/?p=143
સિદ્ધાર્થ said,
September 5, 2006 @ 1:23 PM
ધવલ,
આભાર…
સાથે એ પણ જાણ્યુ કે કવિતા શ્રી રાજેન્દ્ર શાહ રચિત છે.
સિદ્ધાર્થ
Suresh Jani said,
September 6, 2006 @ 12:27 AM
જીવનની છેલ્લી ઘડી સુધી જીવવાના આનંદનો મને બહુ જ ગમતો શ્રી. અમૃત ઘાયલનો શેર રજુ કરવાની લાલચ રોકી નથી શકતો.
‘ મરવાની અણી પર છું છતાં જીવી શકું છું.
સંદેહ તને હોય તો આ પડખું ફર્યો લે! “