(રે અમે ને તમે ના મળ્યાં) – હરીન્દ્ર દવે
એક રે ડાળીનાં બેઉ પાંદડાં
એક છોડવાનાં બેઉ ફૂલ,
રે અમે ને તમે ના મળ્યાં !
તમારો માળો વેરીએ પીંખિયો
અમારા માળામાં અમે કેદ,
રે અમે ને તમે ના મળ્યાં !
ફૂલોની વચાળે ઘટતાં બેસણાં
કાંટાથી બિછાયો આખો પંથ,
રે અમે ને તમે ના મળ્યાં !
તમારા આંગણમાં તમે એકલાં,
અમારા આકાશે અમે એક
રે અમે ને તમે ના મળ્યાં !
તમારા હોઠોને તાળાં ચૂપનાં,
અમારી વાચાના ઊડે ધૂપ,
રે અમે ને તમે ના મળ્યાં !
લીલુડાં વને છો તમે પોપટી
અમે પંખી સાગર મોજાર,
રે અમે ને તમે ના મળ્યાં !
– હરીન્દ્ર દવે (૨૫-૭-૭૧)
ક્યારેક ગમે તેટલું ચાલીએ તોપણ બે ડગલાં જેટલું અંતર કપાતું નથી,તો ક્યારેક જોજનોનું અંતર પણ કંઈ વિસાતમાં નથી. એક મિત્રએ સહજ રીતે કીધેલી ગહન વાત યાદ આવે છે- “બહારનું અંતર કપાતું નથી,અંદરનું અંતર સમજાતું નથી !!!”
swati barot said,
March 28, 2010 @ 4:01 AM
હ્રદય સ્પર્શિ
shafee ahmed said,
March 28, 2010 @ 8:46 AM
સરસ ..tmara hotone tala amaaree vahana ude dhup
sapana said,
March 28, 2010 @ 10:39 AM
તમારા હોઠોને તાળાં ચૂપનાં,
અમારી વાચાના ઊડે ધૂપ,
રે અમે ને તમે ના મળ્યાં !
ખૂબ જ ભાવવાહી
સપના
Pinki said,
March 28, 2010 @ 11:59 AM
સુંદર… ભાવસભર…… !
pragnaju said,
March 28, 2010 @ 12:02 PM
તમારા આંગણમાં તમે એકલાં,
અમારા આકાશે અમે એક
રે અમે ને તમે ના મળ્યાં !
ખૂબ સુંદર વિરહ ગીત
કૃષ્ણની કદીય ના વર્ણવાયેલ વિરહની વેદના કેવી હશે ?
જગતપિતા હોવાની મર્યાદા સાથે પોતાની વેદના કેમ કરીને દર્શાવે ?
ધવલ said,
March 28, 2010 @ 8:45 PM
બહુ ઉત્તમ રચના !
અભિષેક said,
March 28, 2010 @ 11:34 PM
ભાવસભર રચના
વિવેક said,
March 29, 2010 @ 12:48 AM
બહારનું અંતર કપાતું નથી, ભીતરનું અંતર કળાતું નથી- કેવી ઉદાત્ત વાત!
urvashi parekh said,
March 29, 2010 @ 3:00 AM
ઘણી જ સત્ય વાત્..
બહાર નુ અંતર કપાતુ નથી અને અંદર નુ કશુયે સમજાતુ નથી..
janak rathod said,
March 29, 2010 @ 3:25 AM
બહુ સરસ,
પણ ….ચાર નૈના પરોવયા ને અજમ્પો આ શમિ ગયો….
મિલન બિજુ શુ ને ટળવળાટ્ આ ટળી ગયો…..
kanchankumari parmar said,
March 29, 2010 @ 4:35 AM
અમે બરફ ના પંખિ આવ્યા તમારા હુંફાળા દેશ ..આવકાર મિઠો દઈ ને રાખ્યા પોતાના થિયે વિષેસ….
P Shah said,
March 29, 2010 @ 4:52 AM
એક છોડવાનાં બેઉ ફૂલ,
રે અમે ને તમે ના મળ્યાં !…..
એક ઉત્તમ રચના !
Deepak said,
March 29, 2010 @ 9:00 AM
આજે હરિન્દ્ર ભાઈની પૂણ્યતિથિ છે. માર્ચ ૨૯.
શાહ પ્રવીણચંદ્ર કસ્તુરચંદ said,
March 29, 2010 @ 11:41 AM
એક છોડવાનાં બેઉ ફૂલ,
રે અમે ને તમે ના મળ્યાં !…..
થોડી આવી વાયરાની ઝૂલ
થોડી વાર માટે કેવું મળ્યા?
ત્યાં તો તૂટ્યું ડાળીથી ફૂલ;
આતે આપણે કેવું રે મળ્યા?
ઊર્મિ said,
March 30, 2010 @ 8:16 AM
ખૂબ જ મજાનું ગીત… કવિશ્રીને સાદર શ્રદ્ધાંજલિ.
ગયા વર્ષે આ ગીત જ્યારે પ્રથમવાર વાંચેલું ત્યારે તરત જ ‘અમે રે ચંપો ને તમે કેળ’ ગીત યાદ આવી ગયેલું… અને એને તરત ‘ગાગરમા સાગર’ પર પણ મૂકેલું.