The crescent moon: પ્રતિપદા – ઉશનસ્
In the arid dark space
In such a vast pathlessness
Rises
A tiny fingerlike crescent
which beckons like an arrow-
and reads
‘The Road to Fullmoonness‘.
*
વેરાન ને કાજળ શ્યામ આભમાં
અનંત આ નિષ્પથતા વિશે ઊગી
પ્રતિપદા, દેવની અંગુલિશી,
જે તીરની જેમ અણીથી દાખવે:
વંચાય છે-
‘આ પૂર્ણિમા તરફ જાય વળી વળાંક’.
-ઉશનસ્
કવિ ઉશનસ્.ના આ અંગ્રેજી કાવ્યનો અનુવાદ એમણે પોતે જ કર્યો છે. અને ગુજરાતી કવિતા કરતાં અંગ્રેજી કાવ્ય કદાચ વધુ સહજ-સાધ્ય બન્યું છે. અમાસ પછીની પહેલી રાતે ઘેરું કાળું આકાશ પથહિનતાનો આભાસ કરાવતું હોય તેવામાં નાનકડી આંગળી સમો ચંદ્ર માર્ગદર્શક તીરની જેમ ઊગે ત્યારે આકાશમાં આ રસ્તો પૂર્ણિમા તરફ લઈ જાય છે એવું કવિને વંચાય છે. આ ‘વંચાય છે’ શબ્દપ્રયોગ નાની અમથી આ વાતને ‘કવિતા’ બનાવે છે…
(પ્રતિપદા=હિંદુ મહિનાનાં બે પખવાડિયાંની પહેલી તિથિ, એકમ, પડવો.)
mahesh Dalal said,
October 9, 2008 @ 6:33 AM
બહુજ સુન્દર કલ્પ્ના..
ધવલ said,
October 9, 2008 @ 8:32 AM
સલામ !
shailesh pandya said,
October 9, 2008 @ 11:56 AM
ખુબ સરસ….વાહ ….
uravshi parekh said,
October 9, 2008 @ 7:19 PM
સરસ છે.
અન્ધરા મા થિ અજવળા તરફ જવાનો રસ્તો.
દરેક મુશ્કેલિ મા રસ્તો બતાવનારુ તો કોઇક તો હોય જ છે.
જોવુ જોઇયે, અને દેખાવુ જોઇયે.
uravshi parekh said,
October 9, 2008 @ 7:25 PM
સરસ છે.
અન્ધરા મા થિ અજ્વળા તરફ જવનો રસ્તો.
મુશ્કેલિ મા કોઇક તો રસ્તો હોય જ છે.
જોવો જોઇયે, અને દેખવો જોઇયે.
pragnaju said,
October 11, 2008 @ 3:31 PM
ખૂબ સુંદર
વંચાય છે-
‘આ પૂર્ણિમા તરફ જાય વળી વળાંક’.
પંચમ શુક્લ said,
October 11, 2008 @ 6:35 PM
આ પૂર્ણિમા તરફ જાય વળી વળાંક’ – કેવી સરસ રીતે પૂર્ણિમા સુધી પહોંચવાની વાત કહેવાઈ છે. આને કહેવાય કવિદૃષ્ટિ!
kaju said,
October 17, 2008 @ 12:36 PM
સરસ