પુસ્તક ઊઘાડતાં શું જૂનું ગુલાબ મહેકે?
ના, ફૂલ એ સૂકું નહિ, પણ યાદ એક ચહેકે.
- વિવેક મનહર ટેલર

નભ વચ્ચે આ કયો ખલાસી… – ઉષા ઉપાધ્યાય

નભ વચ્ચે આ કયો ખલાસી
જળની જાળ ગૂંથે છે ?!

જાળ ગૂંથીને ઊભો થતાંમાં
ખેસ જરા ખંખેરે,
પલક વારમાં ગોરંભાતાં
નભને ઘન વન ઘેરે,
ફર-ફર ફર-ફર ફોરાં વરસે
જાણે કતરણ ખેરે,
નભ વચ્ચે આ કયો ખલાસી
જળની જાળ ગૂંથે છે ?!

ત્રમઝૂટ વરસે નભથી જ્યારે
જાળ ધીવરની ભાસે,
ફંગોળી ફેલાવી નાખી
મહામત્સ્ય કો ફાંસે,
અરે ! પલકમાં મત્સ્ય ધરાનું
આભે ખેંચી જાશે !
નભ વચ્ચે આ કયો ખલાસી
જળની જાળ ગૂંથે છે ?!

-ઉષા ઉપાધ્યાય

એકધારા વરસતા વરસાદની જેમ અનવરુદ્ધ લય સાથે છમ્…છમ્… નાચતું આ ગીત ગાયા વિના વાંચવું અશક્ય છે. જળની જાળનો પ્રયોગ જેટલો અપૂર્વ છે એટલું જ મનહર છે માછીમારની પરિભાષામાં રચાયેલું આ ગીત… એને એમ જ વરસવા દઈએ? છત્રી-રેઈનકોટ ફેંકીને આવ્યા છો ને?!

(કતરણ=કાપડ, કાગળ, પતરું ઇત્યાદિ કાપતાં પડતો કચરો; ધીવર=ધીમર, માછી)

5 Comments »

  1. પંચમ શુક્લ said,

    August 22, 2008 @ 8:11 AM

    અસલના જમાનાનું ગીત હોય એવી ગૂંથણી.
    આંતર-પ્રાસ, લય અને શબ્દો બધું જ અદ્બુત.

  2. sudhir patel said,

    August 22, 2008 @ 8:30 AM

    ત્રમઝૂતટ વરસતા વરસાદનો અનુભવ કરાવતું ગીત!
    અભિનંદન, ઉષાબેનને!
    સુધીર પટેલ.

  3. Pinki said,

    August 22, 2008 @ 9:08 AM

    સુંદર લયબદ્ધ વરસતું ગીત……..

  4. pragnaju said,

    August 22, 2008 @ 4:37 PM

    ત્રમઝૂટ વરસે નભથી જ્યારે
    જાળ ધીવરની ભાસે,
    ફંગોળી ફેલાવી નાખી
    મહામત્સ્ય કો ફાંસે,
    અરે ! પલકમાં મત્સ્ય ધરાનું
    આભે ખેંચી જાશે !
    નભ વચ્ચે આ કયો ખલાસી
    જળની જાળ ગૂંથે છે ?!
    વાહ
    ઉષાનું ભાવભીંજવતું મધુરું ગિત્

  5. Girish Desai said,

    August 23, 2008 @ 9:19 AM

    આનુ નામ તે કવિતા

    ઉષા બહેન,
    મારા હાર્દિક અભિનંદન

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment