(ગીત) – મહેન્દ્ર વ્યાસ ‘અચલ’
કોઈ પ્રીત કરી તો જાણે !
અંતરમાં આ શીતળ અગનને કોઈ ભરી તો જાણે ! કોઈo
દિવસ ઊગ્યે બેચેન રહેવું,
રાત પડ્યે મટકું ના લેવું,
ખોવાયા ખોવાયા જેવી,
પળપળને વિસરાવી દેવી;
જીવતેજીવત આમ જીવનમાં કોઈ મરી તો જાણે ! કોઈo
દુનિયાની તીરછી દૃષ્ટિમાં,
વેધક વાણીની વૃષ્ટિમાં,
મસ્ત બનીને ફરતા રે’વું,
મનનું કૈં મન પર ના લેવું;
ખુલ્લે પગ કંટકભર પથ પર કોઈ ફરી તો જાણે ! કોઈo
મોજાંઓની પછડાટોથી,
ઝંઝાનિલના આઘાતોથી,
નૌકા જ્યાં તૂટી પણ જાયે
સાગર જ્યાં રૂઠી પણ જાયે;
એવા ભવસાગરમાં ડૂબી કોઈ તરી તો જાણે !
કોઈ પ્રીત કરી તો જાણે !
-મહેન્દ્ર વ્યાસ ‘અચલ’
પ્રેમ વિશે આપણે આજ સુધીમાં જે જે કંઈ ધાર્યું છે- શીતળ અગ્નિ, દિલનું ચેન ને રાતની ઊંઘનું હરાઈ જવું, મરીને જીવવું, ડૂબીને તરવું- એ બધી જ અભિવ્યક્તિઓ અહીં એક સાથે દરિયાના મોજાંની જેમ ભરતીએ ચડી આવી છે. પણ જે મજા અહીં છે એ આ ગીતના લયની છે, સંગીતની છે. વાંચતાની સાથે આ ગીત ગણગણાઈ ન જાય તો વાંચવાની રીત ખોટી એમ જાણજો…
pragnaju said,
May 29, 2008 @ 8:38 AM
અચલનું ગીત ગણગણતા આનંદ
મોજાંઓની પછડાટોથી,
ઝંઝાનિલના આઘાતોથી,
નૌકા જ્યાં તૂટી પણ જાયે
સાગર જ્યાં રૂઠી પણ જાયે;
એવા ભવસાગરમાં ડૂબી કોઈ તરી તો જાણે !
કોઈ પ્રીત કરી તો જાણે !
ભાવવાહી
સાથે વિનય પત્રિકાની ગુંજી…
એ દિવસ ક્યારે આવે કે તારું નામ લેતા આંખમાંથી અશ્રુ ધારા વહે,કંઠ ગદ ગદ થાય,ધ્યાનમાં સ્વેદ વહે,કંપન થાય,સ્થંભ થાય,તેના વગર એક પળ યુગ જેવી લાગે,તેના વગર રહી ન શકાય અને હાય હરિ!કહી મીરાંની જેમ તરુ વત પડી તેમાં લય થવાય?
Dilipkumar K. Bhatt said,
May 29, 2008 @ 2:49 PM
મારા મનમા ‘અચલ’ થઈ બેઠેલી વાત જાણે મહેન્દ્રભાઈએ લખી નાખી છે એમ કહેવ શુ ખોટુ છે?
ધવલ said,
May 29, 2008 @ 11:48 PM
દુનિયાની તીરછી દૃષ્ટિમાં,
વેધક વાણીની વૃષ્ટિમાં,
મસ્ત બનીને ફરતા રે’વું,
મનનું કૈં મન પર ના લેવું;
-સરસ !