પ્હોંચ્યા – મનોજ ખંડેરિયા
સતત ડહોળાતી ઘટનામાંથી નીતર્યા જળ સુધી પ્હોંચ્યા
બિલોરી કાચ જેવી પારદર્શક પળ સુધી પ્હોંચ્યા
બીડેલાં દ્વાર વરસોથી નથી થઇ ખોલવાની ઇચ્છા
નહીંતર હાથ તો કૈં વાર આ સાંકળ સુધી પ્હોંચ્યા
અકારણ ત્યાંથી ઓચિંતા અમે પાછા વળી ચાલ્યા,
કદી પ્હેલી વખત જ્યાં ગમતીલા એ સ્થળ સુધી પ્હોંચ્યા
તને પામી જવા હર એક સત્યોની ક્ષિતિજ તોડી-
પછી પ્હોંચીને જોયું તો રૂપાળા છળ સુધી પ્હોંચ્યા
વટાવી મનની મૂંઝારી ને ગૂંગળામણની સીમાઓ,
ખબર શું કોઈને કે કઈ રીતે કાગળ સુધી પ્હોંચ્યા
-મનોજ ખંડેરિયા
એક વાત માર્ક કરજો- મનોજ ખંડેરિયાની ઘણીબધી ગઝલોના મક્તાનો શેર શબ્દ,કાગળ અથવા ગઝલિયત ઉપર હોય છે !!
perpoto said,
December 16, 2013 @ 7:09 AM
મનોજ ખંડેરિયા– ઉંડાણના કવિ છે.
હાશ પહોંચ્યાં
કાગળ કિત્તો મન
ડુબ્યાં ખુદમાં
આ હાયકુ મ.ખો. સાહેબને અર્પણ
ધવલ said,
December 16, 2013 @ 1:28 PM
સતત ડહોળાતી ઘટનામાંથી નીતર્યા જળ સુધી પ્હોંચ્યા
બિલોરી કાચ જેવી પારદર્શક પળ સુધી પ્હોંચ્યા
બીડેલાં દ્વાર વરસોથી નથી થઇ ખોલવાની ઇચ્છા
નહીંતર હાથ તો કૈં વાર આ સાંકળ સુધી પ્હોંચ્યા
– સરસ !
બીપીન દેસાઈ ,નવસારી said,
December 17, 2013 @ 4:07 AM
કવિતા હમણાં જ સમઝ પડવા લાગી છે…આ શબ્દો સુંદર છે.
Mukul Jhaveri said,
December 19, 2013 @ 2:32 AM
રુપાળુ છળ અને મ્રુગજળ …. બહુ ઊન્ડુ ચિન્તન.