આંગળીમાંથી – મનોજ ખંડેરિયા
સકળ જીવનની પીડા અવતરે છે આંગળીમાંથી
ન થતી જાણ ને વીંટી સરે છે આંગળીમાંથી
કરું જો બંધ મુઠ્ઠી- હસ્તરેખા થઈ જતી ભીની,
ઝીણું ઝાકળ સમું કૈં ઝરમરે છે આંગળીમાંથી
ન સ્પર્શાતું – ન તરવરતું – ન રોકાતું – ન સમજાતું
પવનથી પાતળું આ શું સરે છે આંગળીમાંથી
જીવનની શુષ્ક બરછટતાનું આશ્વાસન છે એક જ આ
સુંવાળું રોજ રેશમ ફરફરે છે આંગળીમાંથી
વીત્યાં છે વર્ષ પ્હેલા સ્પર્શની પૂનમને ઝીલ્યાને –
છતાં ભરતી હજી ક્યાં ઓસરે છે આંગળીમાંથી
પીળાછમ બોર જેવો પોષનો તડકો ઝીલ્યો એની –
હજી પણ વાસ કૈં આવ્યા કરે છે આંગળીમાંથી
ચમત્કારો નથી તો આ લખાતા શબ્દો બીજું શું?
સતત કાગળ ઉપર કંકુ ખરે છે આંગળીમાંથી
– મનોજ ખંડેરિયા
સૌજન્ય – ટહુકો.કોમ
આ ગઝલ ‘ટહુકો’ પર વાંચી અને એકદમ સોંસરવી અંદર ઉતરી ગઈ…..
વિવેક said,
April 21, 2013 @ 1:03 AM
સાદ્યંત સુંદર અને સંતર્પક રચના…
sweety said,
April 21, 2013 @ 3:12 AM
ચમત્કારો નથી તો આ લખાતા શબ્દો બીજું શું?
સતત કાગળ ઉપર કંકુ ખરે છે આંગળીમાંથી
બહુજ સરસ
Akhtar Shaikh said,
April 21, 2013 @ 4:15 AM
વીત્યાં છે વર્ષ પ્હેલા સ્પર્શની પૂનમને ઝીલ્યાને –
છતાં ભરતી હજી ક્યાં ઓસરે છે આંગળીમાંથી
સરસ
Pravin Shah said,
April 21, 2013 @ 6:18 AM
સતત કાગળ ઉપર કંકુ ખરે છે આંગળીમાંથી….
સુંદર રચના !
perpoto said,
April 21, 2013 @ 7:01 AM
ચમત્કારી છે
આંગળીઓ મળી છે
કંકુ ખરે છે….
pragnaju said,
April 21, 2013 @ 8:20 AM
સરસ ગઝલ
વીત્યાં છે વર્ષ પ્હેલા સ્પર્શની પૂનમને ઝીલ્યાને –
છતાં ભરતી હજી ક્યાં ઓસરે છે આંગળીમાંથી
પીળાછમ બોર જેવો પોષનો તડકો ઝીલ્યો એની –
હજી પણ વાસ કૈં આવ્યા કરે છે આંગળીમાંથી
વાહ્
Harshad said,
April 21, 2013 @ 10:44 AM
Very nice!!
Awesome gazal. I like it by heart.
Maheshchandra Naik said,
April 21, 2013 @ 3:34 PM
સરસ ગઝલ, ગઝલકાર શ્રી મનોજ ખંડેરીયાને શ્રધ્ધાસુમન ………………………..
Harsha said,
April 22, 2013 @ 9:25 PM
વાહ !મનોજભાઈ ખૂબ જ ઉત્તમ રચનાઓ લખે છે.ઘણું સરસ.
ચમત્કારો નથી તો આ લખાતા શબ્દો બીજું શું?
સતત કાગળ ઉપર કંકુ ખરે છે આંગળીમાંથી