સસાશીંગનું વહાણ જ કર્યું, મૃગતૃષ્ણામાં જઈને તર્યું;
વંધ્યાસુત બે વા’ણે ચઢ્યા, ખપુષ્પ વસાણાં ભર્યાં;
જેવી શેખસલીની ચાલી કથા, અખા હમણાં ને આગળ એવા હતા.
- અખો

મીણબત્તી – પ્રીતમ લખલાણી

દેવળના
એક ખૂણે
મીણબતીને બળતી જોઇ!

ઇસુએ પૂછ્યું,
’શું તને આમ
એકલું બળવું-પીગળવું ગમે છે?’

મીણબતી બોલી,
‘બળવા – પીગળવાનો આનંદ !
ભલા તમે દેવતાઓ શું જાણો???’

પ્રીતમ લખલાણી

મૂળ ઘાટકોપરના રહેવાસી અને કોમ્પ્યુટર ક્ષેત્રના આ નિષ્ણાત, 26 વર્ષથી અમેરીકાના રોચેસ્ટર શહેરમાં રહે છે.
તેમના કાવ્ય સંગ્રહો- ગોધૂલિ, દમક, સંકેત, એક્વેરીયમમાં દરિયો

6 Comments »

  1. વિવેક said,

    November 29, 2006 @ 9:26 AM

    કવિ કયા કયા ખૂણામાં પહોંચીને શું શું વિચારી શકે છે એનો સાક્ષાત્કાર કરાવતું અદભૂત નાનકડું અને ચોટદાર કાવ્ય…

  2. ઊર્મિસાગર said,

    November 29, 2006 @ 11:58 AM

    ખરેખર ખુબ જ સુંદર…

  3. smruti said,

    April 22, 2007 @ 1:32 PM

    કદાચ દેશ થિ દુર રહિને બળવાનો , પિગળવનો અફસોસ થતો હસે તેવુ લાગે છે. સરસ .તેમના બિજા કવ્યો પન મુકવા વિનન્તિ.

  4. Neha said,

    July 9, 2008 @ 9:36 AM

    True, the only person can understand the fun of diluting self to make others happy

  5. અનામી said,

    December 1, 2008 @ 3:50 PM

    કંઈ જ કહેવાનું રહેતુ નથી.

  6. oza vipul said,

    May 16, 2012 @ 11:01 AM

    સાર લાગ્ય્

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment