ગઝલ – હરકિસન જોષી
છબીમાં હસો છો, કહો ક્યાં વસો છો ?
હવા છો સ્વયં કે હવામાં શ્વસો છો ?
નથી સ્વર્ણ હોવાનો દાવો કર્યો મેં
કસોટીના પથ્થર ઉપર કાં ઘસો છો !
બધા ઓરડાઓમાં ગુંજે છે પગરવ
તમે પહેલા જેવા હજુ ધસમસો છો !
વિસરવા ચહું તોય વિસરાશો થોડા ?
સપન થઈને નિંદરની વચ્ચે ડસો છો !
સમેટીને અસ્તિત્વ ચાલ્યા ગયા પણ,
સ્મરણમાંથી પળવાર પણ ક્યાં ખસો છો ?
– હરકિસન જોષી
મમળાવવી ગમે એવી ગઝલ…
Deval said,
July 8, 2011 @ 6:12 AM
નથી સ્વર્ણ હોવાનો દાવો કર્યો મેં
કસોટીના પથ્થર ઉપર કાં ઘસો છો !
વાહ્હ્હ્હ્…..
Rina said,
July 8, 2011 @ 7:15 AM
વાહ….
Rina said,
July 8, 2011 @ 8:43 AM
reminds a sher by.. मजरूह सुल्तानपुरी
अल्लाह रे वोह आलमे-रुखसत की देर तक
तकता रहा हू युहीं तेरी रहगुजर को मैं…………
ધવલ said,
July 8, 2011 @ 9:12 AM
નથી સ્વર્ણ હોવાનો દાવો કર્યો મેં
કસોટીના પથ્થર ઉપર કાં ઘસો છો !
– સરસ !
Rina said,
July 8, 2011 @ 11:54 AM
બીજી વાર વાંચી ગઝલ તો યાદ આવ્યું :)ઃ)
સરકી ગયું’તું જે આસું ની સાથે એ જ
સપનું બની આંખમાં કાં વસો છો?
jitu trivedi said,
December 16, 2011 @ 11:02 AM
what a fine gazal of my hon’ble Harkishanbhai ! He is a saint poet.