થઈ આંગળી રથમાં ધરીનું સ્થાન બનીશું,
એ રીતે અમે જીતનું વરદાન બનીશું.

સૂફીનામા : ૦૫ : ઓળખ, તિલક- બધુ છીનવ્યું રે -અમીર ખુશરો

મારી છબી બનાવીને હું જો પિયાની પાસે ગઈ,
એની છબી જોઈને હું તો મારી ભૂલી જ ગઈ.

ઓળખ, તિલક- બધુ છીનવ્યું રે, આંખમાં આંખ પરોવીને,
વાત નટખટ (હલકી) કહી દીધી રે, આંખમાં આંખ પરોવીને.

વારિ વારિ જાઉં હું તો તને રંગ-રસિયા,
તારા જ રંગે રંગી રે, આંખમાં આંખ પરોવીને.

પ્રેમ-ભઠ્ઠીનો રસ પાઈને, મતવારી કરી દીધી રે,
આંખમાં આંખ પરોવીને.

ગોરા ગોરા હાથ અને લીલી લીલી બંગડી,
હાથ પકડીને ઘરમાં ખેંચી રે, આંખમાં આંખ પરોવીને.

‘ખુશરો’ ‘નિજામ’ ને વારી વારી જાયે,
મને સોહાગણ કરી દીધી રે, આંખમાં આંખ પરોવીને.

-અમીર ખુશરો (અનુવાદઃ મોના નાયક ‘ઊર્મિ’)

ફારસીના જ્ઞાતા, ઉત્તમ શાયર અને ઇતિહાસકાર અમીર ખુશરો દહેલવી, ઇ.સ. ૧૨૫૩થી ૧૩૨૫ દરમિયાનના સમયના કવિ, સંગીતકાર, સંશોધક, તત્ત્વજ્ઞાની અને ભાષાશાસ્ત્રી ગણાય છે. ઉત્તર ભારતીય શાસ્ત્રીય સંગીતના ખયાલની રચનાની શરૂઆત કરવાનો યશ અમીર ખુશરોને ફાળે જાય છે. તેમણે ધ્રુપદમાં સુધારા કરીને તેમાં પર્શિયન મેલડીઝ અને તાલ ઉમેરીને ખયાલની રચના કરી હતી. સામાન્ય રીતે જોઇએ તો ખયાલ મૂળ તો કવ્વાલીમાંથી ઊભર્યો છે, જેને તેમણે ભજનરૂપે પણ રચના કરીને ગાયો હતો. તેઓ પર્શિયન ભાષામાં તથા હિન્દવીમાં કવિતાઓ લખતા. પાછળથી તેઓ હિન્દી અને ઉર્દૂમાં લખતા થયા હતા. ઉપરાંત તેઓ અરેબિક ભાષા પણ જાણતા. તેમની મોટા ભાગની કવિતાઓ આજે પણ હિન્દુસ્તાની શાસ્ત્રીય સંગીતમાં બંદીશો તરીકે ઉપયોગમાં લેવાય છે અને તેમની ગઝલો ગઝલગાયકો ગાય છે. તેઓ ઉર્દૂ ભાષાના સ્થાપક હતા અને પ્રથમ ઉર્દૂ કવિ પણ હતા. તેમને કવ્વાલીના જનક કહેવાય છે. કવ્વાલી એ ભારતીય સૂફીઓનું ભક્તિસંગીત ગણાય છે. તેમણે શાસ્ત્રીય સંગીતમાં તરાનાનો ઉદ્ભવ કર્યા પછી શરૂઆતના રાગો પણ પરંપરાગત રિધમિક રીતે કમ્પોઝ કર્યા હતા. ભારતીય તબલાની શોધ પણ તેમણે કરી હતી. તેમણે સંગીતની સાથે માર્શલ આર્ટસ અને ઘોડેસવારી પણ શીખ્યા હતા. ખુશરો દિલ્હીના અલ્લાઉદ્દીન ખીલજીથી ગયાસુદ્દીન તઘલખ સુધીના સાત રાજાઓના દરબારમાં જાણીતા સંગીતકાર હતા.

અમીર ખુશરો કોમીએકતા, હિન્દુ-મુસ્લિમ સંવાદિતા, સામાજીક જોડાણ અને સાંપ્રદાયિક એકતાનું પ્રતિક ગણાય છે. અમીર ખુશરોએ ભારતીય સંસ્કૃતિના સદ્‌ભાવનાના મૂલ્યોને “ખિદમત-એ-ખલ્ક” એટલેકે માનવતાની સેવાથી આગળ વધાવ્યો છે. તેમણે “સુલ્હ-એ-કુલ” પ્રથા એટલે કે સમાધાનની પ્રથાની પણ શરૂઆત કરી જેના અનુસાર ઈશ્વર એ લોકોનું દામન થામે છે જે માનવતા માટે તેનાથી પ્રેમ કરે છે અને તેથી જ સમગ્ર માનવતા તેનાથી પ્રેમ કરે છે. આજના સમયમાં અમીર ખુશરોની નજ્મો-કવિતા અને શિક્ષાઓ કોમી એકતા, સહનશીલતા, આધ્યાત્મિકતાને મજબૂત કરવા ઉપયોગી બને છે.

ખુશરો સૂફી વિચારના ચિશ્તી પરંપરાના જાણીતા સંત હઝરત મુહંમદ નિઝામુદ્દીન ઓલિયાના વિચારોથી પ્રભાવિત થઈ તેમના શિષ્ય બની ગયા, જે તેમના આધ્યાત્મિક ગુરુ પણ હતા. પાંચ હજાર દોહા અને શાયરીનાં પાંચ પુસ્તકો લખનાર અમીર ખુસરોની રચનાઓમાં સૂફી વિચારોનો અર્ક માણવા મળે છે. તેમના ગુરુ નિઝામુદ્દીન ઓલિયાના અવસાનના સમાચાર તેમને ઘણા મોડા મળેલા અને સમાચાર મળતાં જ અમીર ખુસરો તેમની દરગાહ પર જઇ ચોધાર આંસુએ રડેલા અને ત્યારે તેમની અંદરનો કવિ બોલી ઊઠેલો,

‘ખુસરો રૈન સોહાગ કી, જાગી પી કે સંગ
તન મોરો મન પિઉ કો, દાઉ ભયે એક સંગ
ગોરી સોવે સેજ પર, મુખ પર ડારે કેસ
ચલ ખુસરો ઘર અપને, રૈન ભઈ ચહું દેસ’

આ દોહા સાથે ખુસરો ગુરુની મઝાર પાસે બેભાન થઈ ગયેલા. આવા ગહન વિચારને સરળ શબ્દોમાં સાકાર કરનાર ખુસરોની પ્રખ્યાત રચનાઓમાં ‘ખ્જૈન- અલ -ફતહ’ અને ‘તારીખ-એ – અલાય’ છે. જ્યારે ઐતિહાસિક રચનાઓમાં ‘નૂહ સિફિર’ અને ‘તુગલખનામ’ જાણીતી છે. ઈ .સ. ૧૩૨૫માં તેમનું અવસાન થયું. તેમની અંતિમ ઈચ્છા મુજબ તેમને તેમના ગુરુ નિઝામુદ્દીન ઓલિયાની કબર પાસે જ દફ્નાવાવમાં આવ્યા.

Source: WikiPedia અને અન્ય

*
अपनी छवि बनाय के जो मैं पी के पास गई
जब छवि देखी पीहू की तो अपनी भूल गई

छाप तिलक सब छीनी रे मोसे नैनाँ मिलाय के
बात अधम कह दीन्हीं रे मोसे नैनाँ मिलाय के

बल-बल जाऊँ मैं तोरे रंग-रेजवा
अपनी सी रंग दीन्हीं रे मोसे नैनाँ मिलाइ के

प्रेम-भटी का मदवा पिलाय के मतवारी कर दीन्हीं रे
मोसे नैनाँ मिलाइ के

गोरी गोरी बइयाँ हरी हरी चूड़ियाँ
बईयाँ पकर धर लीन्हीं रे मोसे नैनाँ मिलाय के

‘ख़ुसरव’ ‘निजाम’ के बल-बल जइए
मोहे सुहागन कीन्हीं रे मोसे नैनाँ मिलाइ के

4 Comments »

  1. pragnajuvyas said,

    December 8, 2019 @ 11:50 PM

    સુ શ્રી ઊર્મીએ ખૂબ સરસ અનુવાદ કર્યો અને અમીર ખુશરો અંગે આસ્વાદ કરાવવા બદલ ધન્યવાદ તેમની જાણીતી બીજી વાતમા સૂફી કવિ અમીર ખુશરોએ લખેલા ‘દમા દમ મસ્ત કલંદર..’ સિંધીઓના ઇષ્ટદેવ ઝુલેલાલ- જેને દરિયાલાલ પણ કહેવાય છે- ની સ્તુતિમાં લખી હતી.
    મને આ રચના વધુ ગમે છે
    “બહુત રહી બાબુલ ઘર દુલહીન,
    ચલ તેરે પી ને બુલાઈ
    બહુત ખેલ ખેલી સખિયન સોં
    અંત કરી લરકાઈ
    ન્હાઈ ઘોઈ કે વસ્તર પહિરે,
    સબ હી સિંગાર બનાઈ
    વિદા કરન કો સબ આયે
    સિગરે લોગ લુગાઈ
    ચાર કહારન ડોલી ઉઠાઈ
    સંગ પુરોહિત નાઈ
    ચલે હી બનેગી હોત કહાં હૈ
    નૈનન નીર બહાઈ
    અંત વિદા હૈ ચલિ હૈ દુલહિન
    કાહુ કી કછુ ના બસાઈ,
    મોજ ખુસી સબ દેખત રહ ગયે
    માતા પિતા ઔર ભાઈ
    મોરિ કૌન સંગ લગિન ધરાઈ
    ધન ધન તેરી હૈ ખુદાઈ
    બિન માંગે મેરી મંગની જો દીન્હી
    પર ઘર કી જો ઠહરાઈ
    અંગુરી પકરિ મોર પહુંચા ભી પકરે
    કેંગ અંગુઠી પહીરાઈ
    નૌશા કે સંગ મોહી કર દીન્હી
    લાજ સંકોચ મિટાઈ
    સોના ભી દીન્હા, રૂપા ભી દીન્હા
    બાબુલ દિલ દરિયાઈ
    ગહેલ ગહેલ ડોલતી આંગન મે
    પકર અચાનક બૈઠાઈ
    બૈઠત મહીન કપરે પહનાયે
    કેસર તિલક લગાઈ
    ‘ખુસરો’ ચલી સસુરાલ સજની
    સંગ નહિ કોઈ જાઈ”
    અમીર ખુશરોએ રચેલી કેટલીક ‘કહ મુકરની’ના ઉદાહરણ જોઈએ તો…..
    ૧. જબ માંગુ તબ જલ ભરી લાવે/ મેરે મનકી તપન બુઝાવે / મન કા ભારી તન કા છોટા / એ સખી સાજન? ના સખી લોટા.
    ૨. વો આવૈ તો શાદી હોય /ઉસ બિન દૂજા ઔર ન કોય / મીઠે લાગે વા કે બોલ / એ સખી સાજન? ના સખી ઢોલ.
    ૩. ઊંચી અટારી પલંગ બીછાયો /મૈ સોઈ મેરે સિર પર આયો/ ખુલ ગયી અખિયાં ભયો આનંદ/ એ સખી સજન? ના સખી ચાંદ.
    ૪. પડી થી મૈ અચાનક ચડી આયો / જબ ઉતર્યો તો પસીના આયો/ સહમ ગઈ નહિ સકી પુકાર/ એ સખી સાજન? ના સખી બુખાર.
    ૫. સેજ પડી મોરી આંખો આયા/ ડાલ સેજ મોહિ મજા દિખાયા/કિસ સે કહું મેં અબ મજા અપના / એ સખી સાજન? ના સખી સપના.સંગીતકાર મુરલી મનોહર સ્વરૂપે વાણી જયરામ અને કૃષ્ણા જેવી ગાયિકાઓના સ્વરમાં કેટલીક ‘કહ મુકરની’ઓને સંગીતબદ્ધ કરી છે

  2. ધવલ said,

    December 9, 2019 @ 7:55 AM

    બહુ સરસ રચના ! પ્રગ્નાજુની પસંદ પણ બહુ ગમી.

  3. Nehal said,

    December 9, 2019 @ 8:08 AM

    વાહ, સરસ આસ્વાદ.

  4. Shriya said,

    December 11, 2019 @ 12:55 PM

    વાહ ઊર્મિ! ખુબજ સુન્દર કાવ્ય રસાસ્વાદકરાવ્યો! મજા પડી ગઈ! ઃ) छाप तिलक सब छीनी रे मोसे नैनाँ मिलाय के बात अधम कह दीन्हीं रे मोसे नैनाँ मिलाय!!
    વાહ!! પ્રગ્નાજુ આપની પસન્દ ખુબજ ગમી! ‘ખુસરો’ ચલી સસુરાલ સજની
    સંગ નહિ કોઈ જાઈ”!

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment