મને ડાળખીને – સુરેશ દલાલ
એક ભૂરા આકાશની આશા ફૂટી
મને ડાળખીને પંખીની ભાષા ફૂટી.
ચાંદનીના ખોળામાં સૂરજનો તડકો
ને ફૂલની હથેળીમાં તારો;
સાગરના સ્કંધ ઉપર પારેવું થઈ
ઘૂઘવે પવન : વણજારો.
જાણે માછલીને જળની પિપાસા ફૂટી
મને ડાળખીને પંખીની ભાષા ફૂટી.
ખીલતી આ કળીઓની કુંવારી કૂખમાં
પોઢ્યાં પતંગિયાનાં ફૂલ;
આંખો જુએ તેને હૈયું ને હોઠ કહે:
અમને તો બધ્ધું કબૂલ.
મારી સઘળી દિશાને તલાશા ફૂટી
મને ડાળખીને પંખીની ભાષા ફૂટી.
– સુરેશ દલાલ
કુંવારા પ્રેમના ગીતમાં ક્યાંય પ્રેમનું નામ આવતું નથી. નવી ફૂટેલી ઈચ્છાની વાત કવિ માત્ર પ્રતિકોથી કરે છે.
Pushpakant Talati said,
June 29, 2011 @ 7:42 AM
ધવલભાઈ ;
હું આજે આ રચનાનું હાર્દ સમજવામાં ઘણો જ ટુંકો પડ્યો.
આપ અગર અન્ય કોઇ અર્થ-વિસ્તારથી સમજાવશે તેવી અપેક્ષાએ આ સ્વિકારી રહ્યો છું. – રચના ખરેખર ગહન હોય તેવું FEEL થાય છે . આશા છે કે હવે પછી જે COMMENTS આવશે તે અર્થ સભર તેમજ અર્થ સમજાવતી જ સશે.
THANKS in anticipation to all “would be” comments writters.
Faruque Ghanchi said,
June 29, 2011 @ 5:27 PM
અમને તો બધ્ધું કબૂલ … વાહ! સંવેદનાની લિપિ વાચાળ બનાવી છે!
marblelessmonk said,
June 29, 2011 @ 8:28 PM
તલાશા જેવો કોઇ શબ્દ ગુજરાતી મા સામ્ભળ્યો નથી.
ધવલ શાહ said,
June 30, 2011 @ 12:23 PM
તલાશા એક વૃક્ષ છે.