– ભૂલ -જગદીશ જોષી
પાણી-કઠ્ઠણ દરિયો ને આ સુવાસ-કઠ્ઠણ ફૂલ :
પ્રેમથી કઠ્ઠણ થઈ ગયું છે જીવન જાણે ભૂલ !
અરસપરસની વાત : રાત તો દીવાલ પરનો રંગ,
દીવાલ પાછળ ઝૂરી રહે છે જીવ બનીને તંગ
કુરુક્ષેત્ર પર વાવી દીધું આખુંયે ગોકુળ :
પાણી-કઠ્ઠણ દરિયો ને આ સુવાસ-કઠ્ઠણ ફૂલ.
હોઠે ભમતાં ગીતની પાછળ અવળાસવળા સૂર,
આગળ પાછળ પાગલ પગલાં : પ્રાણ વહે છે દૂર;
સરવર, તારા તળિયે જોને ધૂળ,ધૂળ ને ધૂળ !
પાણી-કઠ્ઠણ દરિયો ને આ સુવાસ-કઠ્ઠણ ફૂલ.
-જગદીશ જોષી
પહેલી પંક્તિ જ સોંસરવી ઉતરી ગઈ….. એક અકથ્ય વેદનાનું કાવ્ય છે……વ્યક્તિ સ્વ-ભાવ ગુમાવી બેઠી છે કે પ્રકૃતિ ? જેવી દ્રષ્ટિ તેવી સૃષ્ટિ…..
વિવેક said,
December 31, 2012 @ 2:35 AM
કેટલીક કવિતા લયસ્તરો પર પહેલીવાર વાંચીએ અને સુખદ આશ્ચર્યનો આંચકો લાગે કે આ કવિતા કેમ કરતાં વિસરાઈ ગઈ…!
આ કવિતા એવી જ કવિતાઓમાંની એક છે… મારી પ્રિય રચના…
perpoto said,
December 31, 2012 @ 2:38 AM
પાણી -કઠ્ઠણ દરિયો…વાહ
બાંધ્યાં છે બંધ
ક્યાંથી ઉગે અનાજ
ઝાંઝવા જળે
Pravin Shah said,
December 31, 2012 @ 3:11 AM
સરવર, તારા તળિયે જોને ધૂળ,ધૂળ ને ધૂળ !
સુંદર રચના !
Rina said,
January 1, 2013 @ 8:17 AM
Happy new year to layastaro and awesome foursome…:)……
pragnaju said,
January 1, 2013 @ 6:41 PM
પાણી-કઠ્ઠણ દરિયો ને આ સુવાસ-કઠ્ઠણ ફૂલ :
પ્રેમથી કઠ્ઠણ થઈ ગયું છે જીવન જાણે ભૂલ !
ક સ ક
પ્રેમથી કઠ્ઠણ કેમ જીવવું ? આ અજ્ઞાનને કારણે માણસ પોતાના જીવનમાં વારંવાર ભૂલો કરે છે. ઠોકરો ખાય છે. અનેક પ્રકારના કડવા અનુભવોમાંથી પસાર થાય છે. અસંખ્ય મુશ્કેલીઓ અને હાડમારીઓ વેઠે છે. પણ આ બધું શા માટે થાય છે એનો વિચાર માણસ ભાગ્યે જ કરે છે. મોટે ભાગે માણસોનું જીવન ભૂલો અને અનુભવોના પુનરાવર્તનોથી ભરેલું હોય છે.
યાદ
હોય જો કોઈ સાથે તો જીવન જાણે કાદવમાં કમળનું ફૂલ,
અને ન હોય સાથે તો એ જ જાણે રણમાં ગુલાબનું ફૂલ,
ખરેખર કહું છું જીવનમાં પ્રેમ કરવાની કરજો તમે ભૂલ,
ખુશી મળે કે ગમ, પણ એના વિનાનું જીવન છે બસ ધૂલ
nehal said,
January 4, 2013 @ 9:51 AM
હૈયા સોંસરવી ઉતરી જાય….એવી રચના, આભાર,તિર્થેશ!
Maheshchandra Naik said,
January 4, 2013 @ 3:19 PM
ડો વિવેકભાઈએ અક્થ્ય વેદનાનુ કાવ્ય સાચે જ કહ્યુ છે……..
કવિશ્રીએ વ્યક્ત કરેલી વ્યથાનો અનુભવ થાય ત્યારે જ આવી રચના મળે છે……..