કોઈનું પણ આંસુ લૂછ્યું હોય, તે બેસે અહીં,
ને પછી છાતીમાં દુઃખ્યું હોય, તે બેસે અહીં.

એટલો લાયક ખરો કે હું અહીં બેસી શકું ?
એટલું પોતાને પૂછ્યું હોય તે બેસે અહીં.
સ્નેહી પરમાર

કોનો વાંક ? – મકરંદ દવે

કોનો ગણવો વાંક ?
પોતપોતાનો મારગ જ્યારે
લેતો આજ વળાંક.

આજ આ છેડે નીરખી રહીશ
મૂરતિ તવ મધુર,
કોઈ ઝીણેરા તારલા જેવી
સરતી દૂર-સુદૂર;
શૂન્યમાં સૌ સરતાં ભલે
ભણતો જઈશ આંક-
કોનો ગણવો વાંક ?

વળતી નજર વીણતી જશે
કોઈ વિલાયાં ફૂલ,
ખીલતાંને હું ખોજવા કેરી
કરીશ નહીં ભૂલ;
પૂરતી મારે પાંખડી સૂકી
રહી સહી જે રાંક-
કોનો ગણવો વાંક ?

અચ્છા, તારે મારગ હસો
નિત વસંતની લીલા,
પગ ચીરીને ચાહશે મને
પેલા ખડક ખીલા;
મુખ બનીને મ્હોરશે ત્યારે
કાળજે એવું કાંક !-
કોનો ગણવો વાંક ?

– મકરંદ દવે

……અંતે તો એકલા જ ચાલવાનું છે……..

5 Comments »

  1. Rina said,

    May 27, 2012 @ 10:51 AM

    Ekla cholo re :)…awesome…

  2. Dhruti Modi said,

    May 27, 2012 @ 2:22 PM

    સરસ ગીત.
    તારો સાદ સુણી કોઈ ના આવે તો ઍકલો જાને રે…..

  3. વિવેક said,

    May 28, 2012 @ 2:20 AM

    ઉત્તમ કવિતા…

  4. Darshana Bhatt said,

    May 30, 2012 @ 1:34 PM

    ખુબ જ હ્ર્દયસ્પર્શિ કાવ્ય

  5. pragnaju said,

    June 1, 2012 @ 10:54 AM

    પગ ચીરીને ચાહશે મને
    પેલા ખડક ખીલા;
    મુખ બનીને મ્હોરશે ત્યારે
    કાળજે એવું કાંક !-
    કોનો ગણવો વાંક ?
    અ દ ભૂ ત

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment