કેડીઓ તો ક્યારની ફંટાઈ ગઈ
વ્યર્થ લંબાઈ રહી છે આ સફર
– મયંક ઓઝા

ગઝલ – ચિનુ મોદી

છે ધધખતું પણ ઉપરથી શાંત, હોં,
વૃદ્ધ બનતાં પ્રાપ્ત આ એકાંત, હોં.

કંઈક એ જોઈ ગયો છે ત્યારથી,
ચિત્ત-ચક્ષુ બેય સરખાં શાંત, હોં.

જેમ જળમાં અન્નનો દાણો ફૂલે,
વૃત્તિનું આવું હતું વૃત્તાંત, હોં.

માપસરની વેદના ખપતી નથી,
એ વધે અનહદ તો છે વેદાંત, હોં.

કેટલાં કીધાં જતન ‘ઈર્શાદ’ તેં ?
છેક છેલ્લે તોય છે, દેહાંત, હોં.

– ચિનુ મોદી

અદભુત ગઝલ… કોઈ એક શેર પર આંગળી મૂકવાની આવે તો તકલીફમાં પડી જવાય…

4 Comments »

  1. Girish Parikh said,

    September 6, 2016 @ 10:47 AM

    Draft:
    How much did you pamper, O ‘Irshad’
    Still the ultimate end is the death !

  2. Jigar said,

    September 6, 2016 @ 2:55 PM

    અદ્ભુત … class creation

  3. binitapurohit said,

    September 7, 2016 @ 1:56 AM

    અદ્ભુત અદ્ભુત ….

  4. CHENAM SHUKLA said,

    September 7, 2016 @ 5:45 AM

    વાહ…………વાહ…..

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment