ગીત – રાવજી પટેલ
તમે રે તિલક રાજા રામના,
અમે વગડાનાં ચંદન કાષ્ઠ રે,
તમારી મશે ના અમે સોહિયાં –
કેવાં કેવાં દ:ખ સાજણ તમે રે સહ્યાં !
‘કહો ને સાજણ દ:ખ કેવા સહ્યાં!’
તમે રે ઊંચેરા ઘરના ટોડલા !
અમે લજવાતી પાછલી રવેશ રે,
તમારી મશે ના અમે સોહિયાં –
કેવાં કેવાં દ:ખ સાજણ તમે રે સહ્યાં ?
‘કહો ને સાજણ દ:ખ કેવાં સહ્યાં ?’
તમે રે અખશર થઈને ઊકલ્યા !
અમે પડતલ મૂંઝારા ઝીણી છીપના,
તમારી મશે ના અમે સોહિયાં –
કહો ને કહો ને દ:ખ કેવાં પડ્યાં ?
– રાવજી પટેલ
રાવજી પટેલના ગીતનો ભાવ ‘તું મહેલો કી શહેજાદી, મૈં ગલીયોં કા બંજારા’ ગીત જેવો છે. આપણા બંનેની પરિસ્થિતિ એટલી અલગ છે કે તારી સાથે હું કદી સારો લાગુ જ નહીં, એટલી વાતમાંથી કેટલા દુ:ખ ઊભા થયા એવી સીધી વાત છે. ગીતને કવિએ એટલા મધુરા શબ્દો અને કલ્પનોથી સજાવ્યું છે કે એક વારમાં જ મન પર પૂરો કબજો જમાવી દે છે.
સુરેશ જાની said,
January 24, 2007 @ 9:49 AM
આપણે જે અર્થ કરવો હોય તે કરી શકીએ,
પણ આમાં પુરુષની પાછળ છાયામાં જ રહેતી સ્ત્રીના મનોભાવને કવિએ વાચા આપી છે એમ સુરેશ દલાલે આ ગીતના રસદર્શનમાં લખ્યું છે.
અજિત શેઠના આલ્બમ ‘મારી આંખે કંકુના સૂરજ આથમ્યા’ માં આ ગીત સાંભળવું તે પણ એક લ્હાવો છે.
સંજય પંડ્યા said,
July 24, 2020 @ 11:07 PM
“તમારી મશે ના અમે સોહિયાં ”
“અમે પડતલ મૂંઝારા મૂંઝીણી છીપના”
બંને નો અર્થ ?