આપણા સામટા શબ્દ ઓછા પડે,
એમના મૌનને એટલા રંગ છે.
રાજેન્દ્ર શુક્લ

મેશ જોઈ મેં રાતી – રાવજી પટેલ

મેશ જોઈ મેં રાતી
મઘમઘ મેશ જોઈ મેં રાતી
મખમલના જલમાં મધરાતે એક પરી જોઈ ન્હાતી!
મેશ જોઈ મેં રાતી

આંખ ભૂલી ગૈ આંખપણું ને આંગળીઓથી દીઠી.
કમખામાંની રાત ખોલી દઈ હથેલીઓથી પીધી!
શમણાંને છુટ્ટાં મેલીને હીરની દોરી ગાતી
મેશ જોઈ મેં રાતી

પગનું એક હલેસું વાગે મસ્તક લસરક વ્હેતું ;
મોરલીઓનો શ્વાસ ઉપરથી સર્યો જતો’તો સેતુ.
મણિ ચૂસતો નાગ, નાગની ફેણ મને કૈં પાતી!
મેશ જોઈ મેં રાતી

– રાવજી પટેલ

 

ભાવાર્થ પકડાતો નથી. સૌ વાચકોને અભિપ્રાય આપવા આમંત્રણ….

2 Comments »

  1. Bharat Bhatt said,

    November 23, 2019 @ 9:44 PM

    ભાવાર્થ મારા અંદાજ મુજબ : છેલ્લી પંક્તિઓમાં દર્શાવે છે. કામેચ્છા અને પરિતૃપી.શબ્દો જેવાકે આંગળીયો ,હથેળી મણિ ,નાગ જવા શબ્દોનું પ્રયોજન રૂપક રૂપે પ્રયોજયા .

  2. Dangar bhavesh said,

    October 11, 2024 @ 10:47 PM

    કવિ રાવજી પટેલે પ્રેમ અંગે જે કવિતાઓ લખી છે તેમાં આ કવિતા કદાચ એક અંદાજ પ્રમાણે, પ્રેમી યુગલના મિલન સમયના અદ્ભૂત સુખ અને કામેચ્છા તૃપ્તિની સ્થિતિનો નિર્દેશ કરે છે. આ માટે કવિએ સાહિત્યની અદ્રશ્ય એવી સીમા- મર્યાદામાં રહીને શબ્દોનું પ્રયોજન કરેલું દેખાય છે. જેમ કે- રાત્રિ માટે મેશ શબ્દનો પ્રયોગ કર્યો છે પરંતુ એ રાત્રિ મિલનની હતી, માટે તેના અંધકારને કાળાશ ને બદલે રાતો કહ્યો છે. પ્રેમિકા માટે પરી, વગેરે જેવા શબ્દોનું પ્રયોજન છે.

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment