પ્રથમ વિજય-ગીત – એમર્જિન (અનુ: વિવેક મનહર ટેલર)
. હું, પવન દરિયા પર,
. હું, ઊછળતું મોજું,
. હું, દરિયાનું ગર્જન,
. હું, સાતેય પલટન,
. હું, ઉર્ધ્વમુખી હરણું,
. હું, પહાડી બાજ,
. હું સૂર્યનો ઝબકારો,
. હું, ભૂલભૂલૈયે કિરણ,
. હું, ધસતું જંગલી સૂવર,
. હું, નદીની સાલમન,
. હું, તળાવ મેદાની,
. હું, ગીતોની શક્તિ.
હું, ભાલો શત્રુજનને હણવા માટેનો,
હું, ઈશ્વર ભવિષ્યનો સ્રષ્ટા-સર્જક!
કઈ દિશામાં જઈશું, બોલો, ખીણ કે પર્વત?
કઈ દિશામાં,બોલો, શું સૂર્યાસ્તની પાછળ?
કઈ દિશામાં, બોલો, શોધીશું સુરક્ષા?
. કોણ સુકાન સંભાળે ઓસરતા પાણીનું?
. કોણ ભાખી શકે કળાઓ શ્વેત ચંદ્રની?
. કોણ ઊંડા જળની મછલીઓ ખેંચી આણે?
. કોણ બતાવી શકે આગ મસ્તકની ઉપર?
હું, કવિ, હું પયગંબર, હું પ્રાર્થું છું,
હાથ લીધા છે યોદ્ધાને હણનાર જે શસ્ત્રો:
એ જીતને ગાશે, વખાણ કરશે આવનારા
ભાવિ યશને ગગન ચૂમતી ગાથામાં!
– એમર્જિન
(અંગ્રેજી પરથી અનુ: વિવેક મનહર ટેલર)
*
દુનિયાનો સૌથી નાનો છતાં સૌથી વજનદાર શબ્દ કયો?
‘હું’ – ‘I’ – ‘मैं’ – બરાબર ને?
આ ‘હું’કાર ન હોય તો બે જણ વચ્ચે કદી ટંટો થાય જ નહીં. લાખ ઝઘડાનું એક મૂળ તે આ અહમ્ – ‘હું’કાર! એ કદમાં હંમેશા મનુષ્યથી અનેકગણો મોટો જ હોવાનો. ઈશ્વર પણ ‘હું’કાર કરે છે, પણ માણસના ‘હું’ અને ઈશ્વરના ‘હું’ વચ્ચે પણ મોટો ફરક છે. માણસનો ‘હું’કાર અહંકાર છે જ્યારે ઈશ્વરનો ‘હું’કાર ‘ૐ’કાર છે. ત્રણ-સાડા ત્રણ હજાર વર્ષ પૂર્વે થઈ ગયેલ મિલેસિઅન કવિ એમર્જિન ના મોઢે આ ‘ૐ’કાર સાંભળીએ…
આ કવિતામાં બ્રહ્માંડના સર્જન, દેવતાઓના સ્વભાવ અને ડહાપણના રસ્તાની વાત રજૂ થઈ છે. આયર્લેન્ડની ભૂમિ પર વિજયી પગ મૂકીને એમર્જીન આ ગીત લલકારે છે. હું-પુરાણમાં અહંકાર નજરે ચડતો નથી. પૂર્વની આપણી સંસ્કૃતિમાં આ હુંકાર ખૂબ નજરે ચડે છે.
કવિતાનો વિગતવાર આસ્વાદ માણવા અહીં પધારવા વિનંતી છે.
*
First Triumph-Song
. I, the Wind at Sea,
. I, the rolling Billow,
. I, the roar of Ocean,
. I, the seven Cohorts,
. I, the Ox upholding,
. I, the rock-borne Osprey,
. I, the flash of Sunlight,
. I, the Ray in Mazes,
. I, the rushing Wild Boar,
. I, the river-Salmon,
. I, the Lake o’er plains,
. I, the Strength of Song.
I, the Spear for smiting Foemen,
I, the God for forming Fortune !
Whither wend by glen or mountain ?
Whither tend beneath the Sunset ?
Whither wander seeking safety ?
. Who can lead to falling waters ?
. Who can tell the white Moon’s ages ?
. Who can draw the deep sea fishes ?
. Who can show the fire-top headlands ?
I, the poet, prophet, pray’rful,
Weapons wield for warriors’ slaying :
Tell of triumph, laud forthcoming
Future fame in soaring story !
– Amergin
(Eng Trans.: George Sigerson)
