બુઝાયા જેમ એમ વધુ ઝળહળી ઉઠ્યા;
એક અસ્તની સાથે જ ઉદયમાં હતા/છીએ!
– વિસ્મય લુહાર

વમળ – પ્રફુલ્લ દવે

‘હા’ અને ‘ના’ નું જ છળ!
કેટલી નાજૂક પળ !

આપણે ‘ને લાગણીઓ,
કેટલાં ઊંડાં વમળ!

’હું’ અને ‘તું’ સામસામે !
આયના કેરું જ છળ!

ડૂબવાનું શબ્દ સાથે,
તળ વિનાનું અર્થનું જળ!

દોડતી ક્ષણ ખોલી જોયું,
કોઇ ના પકડાઇ કળ!

પ્રફુલ્લ દવે

તેમના તાજેતરમાં પ્રસિદ્ધ થયેલ કાવ્યસંગ્રહ ‘પડઘાતું મૌન’માંથી.

1 Comment »

  1. ધવલ said,

    May 2, 2007 @ 2:48 PM

    ડૂબવાનું શબ્દ સાથે,
    તળ વિનાનું અર્થનું જળ!

    – સરસ !

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment