Heaven of Freedom – રવીન્દ્રનાથ ઠાકુર
જ્યાં રહે મન નિર્ભય અને
શિર ઉન્નત ને
હો જ્ઞાન મુક્ત,
જ્યાં સંકુચિત મનોવૃત્તિથી
નથી જગત વિભાજિત
અને સત્યના ઊંડાણેથી
થતા શબ્દ ઉદ્ ભવિત,
જ્યાં સત્યની શોધ
સદા અવિરત, અસ્ખલિત,
જ્યાં તર્કનો શુધ્ધ નિર્ઝર
ન સુકાતો રૂઢિના રણે
અને સદા વિસ્તરતા વિચાર અને
કર્મના ગગને અનુસરે
મન તારા પગલે,
હે, નાથ!
જગવ મુજ દેશને
એ મુક્તિના સ્વર્ગે.
– રવીન્દ્રનાથ ઠાકુર
ભાષાંતર – શૈલેશ પારેખ
Where the mind is without fear,
and the head is held high.
Where knowledge is free.
Where the world has not broken up
Into small fragments
by narrow domestic walls.
Where words come out
from the depth of truth.
Where tireless striving stretches
Its arms towards perfection.
Where the clear stream of reason
Hasn’t lost its way,
Into dreary, desert sand of dead habit.
Where the mind is led forward by Thee
Into ever-widening thought and action.
Into that heaven of freedom, O, father!
Let my country awake.
– Ravindranath Tagore
ભારતને આઝાદ થયે સાઠ વર્ષ પુરા થશે.
આમાંની કેટલી આઝાદી દેશવાસીઓ પામ્યા?
ધવલ said,
November 17, 2006 @ 9:43 PM
રવિન્દ્રનાથનુ આ ગીત દરેક સ્વતંત્ર દેશ માટે પથપ્રદર્શ છે. મારા ખ્યાલ મુજબ જવાહરલાલનું આ પ્રિય ગીત હતું.
આની સાથે જ ખલીલ જીબ્રાનનું કાવ્ય ‘Pity the Nation’ ( http://lettersapart.blogspot.com/2005/08/pity-nation-by-khalil-gibran.html ) પણ જોવા જેવું છે. એમાં દેશ કેવો ન હોવો જોઈએ એની વાત કરી છે. આ કાવ્યનો અદભૂત અનુવાદ કવિ મકરંદ દવેએ ‘એ દેશની ખાજો દયા’ નામથી કરેલો છે.