કિનારા આંબવા દોડી,
આ મારા શ્વાસની હોડી.
બધી મંઝિલ છે ફોગટ, જો
મળે મઝધારને છોડી.
વિવેક મનહર ટેલર

હવે આ હાથ રહે ના હેમ ! – પ્રિયકાન્ત મણિયાર

હવે આ હાથ રહે ના હેમ !
મળ્યું સમયનું સોનું પરથમ વાવર્યું ફાવ્યું તેમ !
.                                   હવે આ હાથ રહે ના હેમ !

બહુ દિન બેસી સિવડાવ્યા બસ કૈં નવરંગી વાઘા,
સાવ રેશમી ભાતભાતના મહીં રૂપેરી ધાગા;
જેહ મળે તે દર્પણ જોવા વણલીધેલો નેમ !
.                                   હવે આ હાથ રહે ના હેમ !

ભરબપ્પોરે ભોજનઘેને નિતની એ રાતોમાં,
ઘણું ખરું એ એમ ગયું ને કશુંક કૈં વાતોમાં;
પડ્યું પ્રમાદે કથીર થયું તે જાગ્યોયે નહીં વ્હેમ !
.                                   હવે આ હાથ રહે ના હેમ !

કદી કોઈને કાજે નહીં મેં કટકોય એ કાપ્યું,
અન્યશું દેતા થાય અમૂલખ મૂલ્ય નહીં મેં માપ્યું;
રતી સરીખું અવ રહ્યું એનો ઘાટ ઘડાશે કેમ ?
.                                   હવે આ હાથ રહે ના હેમ !

– પ્રિયકાન્ત મણિયાર

સમયનું સોનું સમયની સાથે સતત વપરાતું જ રહે છે, અને આપણે મન ફાવે તેમ વાપરતા જ રહીએ છીએ. અડધો સમય જાતને શણગારવામાં ને અડધો સમય વાતને શણગારવામાં વહી જાય છે. યોગ્ય માર્ગે ન વપરાતાં સોનું કથીર થઈ જાય છે એ પણ ધ્યાન રહેતું નથી. સમયના સોનાનો એકમાત્ર નિયમ યોગ્ય વ્યક્તિને આપવું એ જ છે.. જેમ આપો તેમ આ સોનું વધુ મૂલ્યવાન થતું છે.. પરાર્થે વપરાયેલો સમય જ જિંદગીનો સાચો સમય છે.

6 Comments »

  1. narendrasinh chauhan said,

    March 29, 2013 @ 3:26 AM

    કદી કોઈને કાજે નહીં મેં કટકોય એ કાપ્યું,
    અન્યશું દેતા થાય અમૂલખ મૂલ્ય નહીં મેં માપ્યું;
    રતી સરીખું અવ રહ્યું એનો ઘાટ ઘડાશે કેમ ?
    . હવે આ હાથ રહે ના હેમ વાહ્

  2. NRPATELશ્રી,નાગજીભાઈ આર પટેલ said,

    March 29, 2013 @ 7:37 AM

    હવે આ હાથ રહે ના હેમ ! ગુડ

  3. pragnaju said,

    March 29, 2013 @ 10:09 AM

    ભરબપ્પોરે ભોજનઘેને નિતની એ રાતોમાં,
    ઘણું ખરું એ એમ ગયું ને કશુંક કૈં વાતોમાં;
    પડ્યું પ્રમાદે કથીર થયું તે જાગ્યોયે નહીં વ્હેમ !
    . હવે આ હાથ રહે ના હેમ !
    સરસ

  4. sudhir patel said,

    March 29, 2013 @ 9:58 PM

    ખૂબ સુંદર અર્થ-સભર ગીત!
    સુધીર પટેલ.

  5. Shivani Shah said,

    November 1, 2017 @ 11:01 AM

    સચોટ, સુંદર અભિવ્યક્તિ !

  6. કલ્પના પાઠક said,

    October 8, 2020 @ 6:56 AM

    છેલ્લે રતિ રહે, એનો ઘાટ…
    વાહ..સુંદર

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment