ઝાકળબુંદ : ૧ : સમજણ પડી – સુરેશ પરમાર
ડગલે ને પગલે નડી છે;
જ્યારથી સમજણ પડી છે.
વાંચ ને ઉકેલતો જા;
પત્રમાં જે એક ગડી છે.
એના જેવી, આહ ભરતાં;
ક્યાં મને પણ આવડી છે ?
આંખ કેવી, જળકમળવત !
સાવ કોરી રહી, દડી છે.
એ કહે છે: “મૌનને ગા”;
‘સૂર’ સંકટની ઘડી છે.
– સુરેશ પરમાર
એક જ શેર મારે માટે તો ઘણો છે… ખરી વાત છે, પોતાની સમજણ માણસને જેટલી નડે છે એનાથી વધારે કોઈ ચીજ નડતી નથી ! આંખ કેવી… શેર પણ ખૂબ સરસ થયો છે.
Pinki said,
October 2, 2007 @ 12:26 AM
ખૂબ સરસ ! !
અને આ તો –
ધર્મસંકટ મૌનનું એ ‘સૂર’સંકટ ! !
આઁખ અને જળકમળવત્…. … રહી દડી છે ! !
Shah Pravinchandra Kasturchand said,
October 2, 2007 @ 8:47 AM
બહુજ સરસ રચના છે.
અભિનંદન.
pragnajuvyas said,
October 2, 2007 @ 8:49 AM
મૌન જ સત્ય છે જ્યારે પ્રેમ-લાગણીઓનું
વર્ણન કરીએને અસત્ય શરુ થાય છે!
‘એના જેવી, આહ ભરતાં;
ક્યાં મને પણ આવડી છે ?
આંખ કેવી, જળકમળવત !
સાવ કોરી રહી, દડી છે.’
સુંદર…
‘એ કહે છે: “મૌનને ગા”;
‘સૂર’ સંકટની ઘડી છે’.
આ બધાની વેદના!
સૂર’ સંકટની ઘડી
એમ જ રહેવા દઈએ!
સુરેશ પરમારને
અભિનંદન
વિવેક said,
October 2, 2007 @ 9:24 AM
સુંદર ગઝલ… મક્તો પણ અદભુત થયો છે… આંખવાળો શેર પણ કાબિલે-દાદ છે. મૌનને ગાવાની વાત સાથે તખલ્લુસ અને સંકટને સાંકળવાનો પ્રયોગ પણ અર્થદાયી એન ઉપકારક થયો છે… ખૂબ ખૂબ અભિનંદન, સુરેશભાઈ !
ઊર્મિ said,
October 2, 2007 @ 9:23 PM
સરસ ગઝલ.. અભિનંદન!
Sangita said,
October 4, 2007 @ 8:59 AM
ડગલે ને પગલે નડી છે;
જ્યારથી સમજણ પડી છે.
સ્ર્સ!
parshuram chauhan said,
April 22, 2008 @ 9:35 AM
ઘણી સરસ ગઝલ લખો છો !
Suresh Parmar said,
June 25, 2015 @ 3:25 AM
આભાર; સહુ મિત્રોનો.