વેદનાનાં વારિ – દિલીપ પરીખ
સ્નેહના સાગરમાં હું એથી જ ડામાડોળ છું,
તેં દીધેલી વેદનાનાં વારિથી તરબોળ છું !
આભને ધરતી જેના વિસ્તારને ઓછાં પડે,
હું પ્રચંડ એવા પ્રણયના વેગનો વંટોળ છું !
આમ મારો ચહેરો ફિક્કો ફિક્કો દેખાતો ભલે,
લાગણીની ક્ષણ મહીં નીરખો તો રાતોચોળ છું !
પ્રેમમાં તું તો સભર છે ઊર્મિની ઉષ્મા વડે,
શું કરું કે લાગણીમાં હું જ ટાઢોબોળ છું !
– દિલીપ પરીખ
સૌ ભાવકોને આ ગઝલના ગુણ-દોષની મુક્ત મને ચર્ચા કરવા આમંત્રણ છે.
છેલ્લા શેરનું આત્મનિરીક્ષણ ધ્યાન ખેંચે તેવું છે – પ્રેમ અનુભવવા માટેની એક અનિવાર્ય પૂર્વશરતની વાત છે. પહેલો શેર મને બહુ ન ગમ્યો-શબ્દોની રમત લાગી.
Dr j k Nanavati said,
May 21, 2012 @ 4:57 AM
ટ્રાયલ બોલ કોઈને રમવા દ્યો….પછી વાત….!,,!!!
વિવેક said,
May 21, 2012 @ 8:16 AM
ડૉક્ટર નાણાવટીસાહેબ,
આ તો પહેલો કાપો બીજા કોઈને મૂકવા દો, પછી હું ઓપરેશન કરીશ જેવી વાત થઈ… ક્યારેક ઓપનિંગ પણ કરવું જોઈએ જેથી કેરી-થ્રુ બેટિંગ કરવાનો મોકો મળે….
dr>jagdip said,
May 21, 2012 @ 11:44 AM
દાવ ડિકલેર……
રિટાયર્ડ હર્ટ…!!!!!
રાકેશ ઠક્કર, વાપી said,
May 22, 2012 @ 3:49 AM
બહુ મજા ન આવી
Dr j k Nanavati said,
May 22, 2012 @ 5:01 AM
ગઝલમા લય…શ્બ્દો ઉપર નુ વજન્….ગેયતા…..બહુ અગત્યનો ભાગ ભજવી જાય છે…વિચારો સારા હોય પણ
અમુક શબ્દો એક બીજાની શોભા વધારે તો રચના વધુ ઉત્તમ બને
વિવેક said,
May 22, 2012 @ 9:24 AM
તીર્થેશની આ વાત – “સૌ ભાવકોને આ ગઝલના ગુણ-દોષની મુક્ત મને ચર્ચા કરવા આમંત્રણ છે” – લયસ્તરો પર મૂકાનારી બધી જ કવિતાઓને સંપૂર્ણપણે લાગુ પડે છે…
પ્રસ્તુત ગઝલમાં બીજો અને ચોથો શેર સારો છે. એમાં પણ બીજા શેરમાં –
હું પ્રચંડ એવા પ્રણયના વેગનો વંટોળ છું !
– આ પંક્તિમાં છંદ જાળવવા માટે શબ્દોનું સ્થાન અદલબદલ થયેલું હોવાથી પંક્તિ વધુ કૃતક લાગે છે. એ પંક્તિ આ રીતે હોય તો જ વધુ સશક્ત લાગે: “હું પ્રણયના એવા પ્રચંડ વેગનો વંટોળ છું”
શાહ પ્રવીણચંદ્ર કસ્તુરચંદ said,
May 22, 2012 @ 12:24 PM
લિબાશ કરચલી વિનાનો હોય તો સારું છે;બહુ જ સારું છે.
એકાદ-બે કરચલીઓ હોય તો ચલાવી લેવું પણ સારું છે.
dr>jagdip said,
May 22, 2012 @ 12:30 PM
ઈસ્તરી બંધ કપડાંની માંગ હોય ત્યારે કરચલી તરફ
ધ્યાન દોરાય તો એમા કંઈ ખોટું નથી……