ગઝલ – – ગણપત પટેલ “સૌમ્ય”
રોજ ઊઠી કેમ કરવો સામનો?
ચાલ, તોડી નાંખીએ આ આયનો!
ડર નથી વધઘટ થતી પરછાંઈનો,
અર્થ સમજાઈ ગયો ધૂપ-છાંવનો
દોડવું જીવન, અટકવું મોત છે,
ના સમય ફુરસદ અને આરામનો.
જિંદગીથી પર ઘડીભર જીવીએ,
પ્રશ્ન તો કેવળ રહે એક જામનો.
લોકમાં જેના વિશે શંકા હતી,
‘સૌમ્ય‘ માણસ નીકળ્યો એ કામનો.
– ગણપત પટેલ “સૌમ્ય”
નાની-નાની પંક્તિઓમાં અને સરળ મજાના શબ્દોમાં મસમોટી વાત કહી જાય એ કવિતા. સૌમ્ય ઉપનામ ધરાવતા આ કવિની શબ્દાવલિઓ પણ એવી જ સૌમ્ય છે અને તરત હૃદયના ઊંડાણ સુધી ટકોરા મારી આવે એવી મજાની છે. આ માણસ સાચે નીકળ્યો કામનો !
ટાઈપસૌજન્ય: સાગરિકા પટેલ
ધવલ said,
June 20, 2007 @ 11:04 AM
લોકમાં જેના વિશે શંકા હતી,
‘સૌમ્ય‘ માણસ નીકળ્યો એ કામનો.
– સરસ !
Nilesh said,
June 24, 2007 @ 4:47 AM
ખુબ જ સરસ ગઝલ છે.
ડૉ પ્રફુલ્લા ચૌહાણ said,
April 21, 2019 @ 5:26 PM
જીવન જીવવાની કલા સમજાવી જાય છે. ઉત્તમ રચના.
ડૉ પ્રફુલ્લા ચૌહાણ said,
April 21, 2019 @ 5:29 PM
જીવન જીવવાની કલા સમજાવી જાય છે. ઉતમ રચના